Zatem krzyżyk czy medalik, które nosimy, są wyrazem naszej wiary i mają być znakiem naszego pragnienia życia zgodnego z Ewangelią, świadectwem. Niech nasze życie potwierdza prawdę wyrażoną przez krzyż czy medalik, prawdę, że naszym Panem jest Jezus Chrystus, wczoraj, dziś, ten sam również na wieki (por. Hbr 13,5). Istotne jest Krzyż Prawosławny W religii prawosławnej najbardziej rozprzestrzeniony jest krzyż o ośmiu końcach… Krzyż maltański Krzyż maltański zwany też jest krzyżem kawalerskim lub krzyżem cnót… Krzyż harcerski Krzyż harcerski to odznaka harcerska stosowana w Polsce. Harcerze przed… Krzyż Brygidy Krzyż Brygidy (eng. Bride’s Cross) – jest to równoramienny krzyż… Ankh Ankh jest egipskim symbolem życia wiecznego. Był też symbolem zjednania… Krzyż celtycki Krzyż celtycki – Jeden z najważniejszych symboli celtyckich. Symbol ten… Pod każdym tweetem znajdziesz cztery ikony: Dymek: Ta ikona pozwala odpowiedzieć na tweeta. Prześlij dalej: Użyj tej ikony, aby retweetować lub cytować tweeta z tekstem, obrazem lub GIF-em. Serce: Użyj ikony serca, aby polubić tweeta. Ikona serca będzie animowana, gdy będziesz pierwszą osobą, która polubi tweeta. Chrzest Święty to pierwszy i najważniejszy sakrament w życiu chrześcijanina. Dzięki niemu każda przystępująca do niego osoba – dorosła lub dziecko – zostaje włączona do wspólnoty Kościoła. Obrzędy związane z tym sakramentem są pełne symboli, bo to właśnie przez nie uobecnia się Bóg. Niektóre z nich pojawiają się także w innych sakramentach. Dowiedz się, co oznaczają poszczególne symbole chrztu świętego oraz zobacz, jak wyglądają. Jakie są symbole chrztu świętego? Żadna czynność wykonywana podczas Chrztu Świętego nie jest przypadkowa, a towarzyszące im przedmioty-symbole to: woda chrzcielna (święcona), znak krzyża krzyżmo, świeca chrzcielna, szatka (biała szata). Symbole chrztu i ich znaczenie Poszczególne gesty i atrybuty Chrztu Świętego mają swoje określone znaczenie, a ich użycie – głęboki, duchowy sens. Są wyrazem symbolicznej śmierci i nowego narodzenia się w Jezusie. Woda chrzcielna Woda chrzcielna (święcona) jako symbol życia i śmierci jest najważniejszym atrybutem sakramentu chrztu. Samo polanie głowy (forma dominująca w Kościele katolickim) lub zanurzenia w niej osoby chrzczonej (forma dominująca w Kościele prawosławnym) jest najważniejszym, kulminacyjnym momentem obrzędu. Poprzez wodę zostaje symbolicznie przekazana moc Ducha Świętego, a osoba chrzczona staje się duchowym dzieckiem Boga. W Kościele katolickim ten gest i wypowiedziane słowa „ja ciebie chrzczę w imię Ojca, i Syna, i Ducha Świętego” wystarczają do tego, aby chrzest uznać za ważnie udzielony (nawet jeśli dalsza część liturgii chrzcielnej nie odbędzie się). Obmycie wodą chrzcielną symbolizuje zmycie grzechu pierworodnego. Zanurzenie, a następnie wynurzenie w wodzie święconej symbolizuje śmierć i zmartwychwstanie, odrodzenie się w Chrystusie. W Kościołach prawosławnych trzykrotne zanurzenie jest dominującym rytuałem chrztu, a u Świadków Jehowy i wyznawców z Kościołów ewangelikalnych chrzest następuje przez całkowite zanurzenie w wodzie. Znak krzyża Znak krzyża jest symbolicznym, ale też mającym głęboki wymiar duchowy znakiem wyrażającym wiarę w Jezusa, Jego zmartwychwstanie, oczekiwanie na ponowne przyjście i zbawienie poprzez krzyż, na którym umarł. Gest ten jest potwierdzeniem świadomej relacji z Bogiem i wyrazem wiary w misterium Trójcy Świętej – najważniejszej istoty wiary wszystkich chrześcijan. Krzyżmo Krzyżmo to mieszanina oliwy i balsamu. Namaszczenie olejem krzyżma podczas chrztu symbolizuje uzdrowienie, dar Ducha Świętego, jest także znakiem radości i obfitości. W Kościele katolickim po symbolicznym ochrzczeniu kapłan namaszcza czoło osoby chrzczonej olejem krzyżma świętego i wypowiada słowa: „Bóg wszechmogący, Ojciec, naszego Pana, Jezusa Chrystusa, który uwolnił cię od grzechu i odrodził z wody i Ducha Świętego, On sam namaszcza cię krzyżmem zbawienia, abyś włączony(a) do ludu Bożego, wytrwał(a) w jedności z Chrystusem Kapłanem, Prorokiem i Królem na życie wieczne”. Znak krzyża wykonywany na czole chrzczonej osoby jest symbolem łaski odkupienia za grzechy. Wezwanie Trójcy Świętej oraz wykonanie gestu krzyża oznacza istotę i sens religii – zbawienie poprzez krzyż chrystusowy. W Kościele prawosławnym osobie ochrzczonej kapłan czyni znak krzyża kolejno na czole, oczach, nozdrzach, ustach, uszach, klatce piersiowej, dłoniach i stopach. Za każdym razem wypowiada: „Pieczęć daru Ducha Świętego”. Zgodnie z tradycją izraelici obrzędem namaszczenia wskazywali osobę wybraną przez Boga, której zadaniem było wypełnianie Bożego planu. Aby tego dokonać osoba namaszczona, poprzez właśnie ten gest otrzymywała moc Ducha Świętego. Jezus Chrystus określany jest także jako Mesjasz, co z greki tłumaczy się jako „namaszczony”. Szatka do chrztu Szatka zostaje nałożona na osobę chrzczoną już po obrzędzie namaszczenia olejem krzyżma świętego. Nadanie imienia oraz nałożenie szatki do chrztu jest symbolicznym, metaforycznym przyobleczeniem się w Chrystusa. Biel szaty symbolizuje także czystość, niewinność oraz moc łaski uświęcającej, czyli moc do pokonywania pokus Złego. Zwyczaj ten wywodzi się od tradycji pierwszych chrześcijan – chrzczeni przyoblekali białe szaty na znak nawrócenia i przez tydzień w nich chodzili. Świeca chrzcielna Świeca chrzcielna jest odpalana od Paschału, który symbolizuje obecność Jezusa wśród wiernych. Osoba ochrzczona, której świeca została odpalona, jest symbolicznie oświecona przez Chrystusa, a także wzniecona w niej została miłość do i na wzór Chrystusa. Jest to również symboliczna przepowiednia zjednoczenia się ze światłością świata w wieczności. Światło świecy chrzcielnej pomaga kroczyć wśród ciemności i wskazuje odpowiednią, zgodną z wiarą, ścieżkę. Jak wyglądają symbole Chrztu Świętego? Znak krzyża Kościół katolicki i Kościoły ewangelicko-luterańskie Gest wykonuje się kciukiem prawej ręki, kreśląc linię pionową góry do dołu, a następnie linię poziomą od lewej do prawej strony. Adobe Stock Kościół prawosławny i Katolickie Kościoły wschodnie Gest wykonuje się kciukiem prawej ręki, kreśląc linię pionową góry do dołu, a następnie linię poziomą od prawej do lewej strony. Woda chrzcielna (święcona) Adobe Stock Wodę chrzcielną poświęca się podczas liturgii Wigilii Paschalnej (Wielka Sobota). Do chrztu można wykorzystać również wodę święconą, która jest konsekrowana tuż przez samym Chrztem Świętym. Chrzcielnica Adobe Stock Chrzcielnica to zbiornik z wodą święconą, którym zanurza się dziecko. Najczęściej jest wykonana z drewna lub kamienia. Krzyżmo Adobe Stock Krzyżmo przechowywane jest w małym pojemniczku, najczęściej wykonanym z metali szlachetnych. Szatka Adobe Stock Szatka do chrztu to biała koszulka lub chusta wykonana z bawełny (albo satyny), często dekorowana haftami, koralikami czy tasiemkami. Świeca chrzcielna Adobe Stock Świeca chrzcielna, a odróżnieniu od gromnicy, należy tylko i wyłącznie do jednej osoby i można mieć ją tylko jedną w życiu. Powinna być wykonana z naturalnego wosku. Zobacz także: Kiedy ochrzcić dziecko: w jakim wieku najlepiej zorganizować chrzest? Podziękowania dla gości na chrzest: pomysły na upominki i pisemne podziękowania Chrzest bez chrzestnych? To możliwe, bo Kościół chce walczyć z hipokryzją

Co oznaczają kolory kontrolek w samochodzie? Kontrolki standardowo świecą się w następujących kolorach: czerwony, pomarańczowy, żółty, zielony, niebieski. Ostatnie trzy mają za zadanie jedynie poinformować kierowcę np. o zapalonych światłach lub uaktywnieniu systemów w samochodzie, dlatego ich zaświecenie jest czymś normalnym

Trzeba nie tylko rozumieć, co ten gest oznacza, ale też wiedzieć, jak poprawnie go wykonać i w którym dokładnie momencie. Gesty, czynności i słowa towarzyszące czytaniom z Pisma Świętego, których słuchamy podczas mszy świętej, mają uświadamiać nam obecność Chrystusa w głoszonym Słowie oraz sakramentalny charakter tego głoszenia. Sakramentalny, czyli dający nam doświadczenie spotkania z żywym i rzeczywiście obecnym w liturgii także:Kulminacyjny moment Eucharystii: patrzeć na hostię lub kielich czy schylać głowę?Trzy krzyżyki: zwyczaj sprzed tysiąca latJednym z tych gestów jest krzyżyk, jaki kreślimy kolejno na czole, ustach i piersi tuż przed wysłuchaniem Ewangelii. Jakie jest znaczenie tego gestu, który znany był już w IX wieku?Trudno jednoznacznie odpowiedzieć na to pytanie. Hipotezy są różne, ale każda z nich zawiera chyba jakąś ważną intuicję, która może okazać się pomocna w przeżywaniu tego znaku i tej części liturgii. Dlatego warto je jak TrójcaJuż sama liczba jest wymowna. Trójka odsyła nas oczywiście do Trójcy Świętej. Słowo, które zaraz usłyszymy to Słowo Boga Jedynego w Trójcy. Słowo, które wyszło od Ojca i dzięki Duchowi Świętemu stało się człowiekiem, abyśmy mogli je zrozumieć i Wcielone, Jezus Chrystus, daje nam w Ewangelii życie, które jest darem Ojca. A do przyjęcia tego daru uzdalnia nas Duch chrztuZnak krzyża to znak Chrystusa. Taki sam „krzyżyk”, jaki kreślimy słysząc zapowiedź Ewangelii, nakreślili nam na czole kapłan i nasi rodzice w dniu chrztu. To znak przynależności do Boga, bycia Jego Ewangelii, potwierdzamy i odnawiamy w sobie tożsamość uczniów Chrystusa. Krzyżyk, jaki kreślimy, ma nam o tym także:Znak krzyża. Dlaczego chrześcijanie wschodni żegnają się inaczej niż zachodni?Oczyszczająca kąpiel w SłowieChrzest to oczyszczenie z grzechu. W tym kontekście przypominają się słowa wypowiedziane przez Jezusa do uczniów w Wieczerniku: „Jesteście czyści dzięki słowu, które wypowiedziałem do was” (J 15,3).Co ciekawe, po odczytaniu Ewangelii kapłan (lub diakon), całując ewangeliarz mówi po cichu: „Niech słowa Ewangelii zgładzą nasze grzechy”. Słowo, które słyszymy, oczyszcza nas. Nie jest tylko informacją, ale ma moc sprawczą – dokonuje w nas rzeczywistej dla tych, którzy słuchająZnak krzyża to także znak błogosławieństwa. Nakreślenie go na czole, ustach i sercu oznacza, że Słowo, którego słucham uświęca mnie, czyni błogosławionym. To także wezwanie do wiary w usłyszane Słowo, które ma moc uczynić mnie błogosławionym, czyli myśl tego, co zawołała święta Elżbieta do Maryi: „Błogosławiona jesteś, któraś uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane ci od Pana!” (Łk 1,45).Słowo wyryte „na blachę”Kreślenie znaku krzyża na swoim ciele za pomocą kciuka, a więc najsilniejszego palca dłoni zawiera w sobie także sugestię trwałości tego znaku. Kreślę „krzyżyk” tak, jakbym chciał go na sobie „wyryć”.Słowo Boże, którego słucham, naznacza mnie w trwały sposób. Po usłyszeniu go nie będę już taki sam. To znak, że tego, co usłyszałem nie chcę zbyt łatwo także:Gdzie i kiedy klękać w kościele? Na jedno czy dwa kolana? A może wystarczy skłon?Czoło, usta, piersi – czemu akurat one?Tu znów odpowiedzi jest kilka. Czoło – to życie intelektualne. Usta, przez które przyjmuję pożywienie – to życie biologiczne. Serce – to moje centrum duchowe, ale także moje życie emocjonalne. Słowo Chrystusa nie dotyczy części mnie, wycinka mojego życia, ale ogarnia mnie całego. Ten, którego przyjmuję w Słowie, karmi i syci mój umysł, ciało i tłumaczenie mówi o tym, że ów potrójny znak krzyża na czole, ustach i piersi jest deklaracją chęci zrozumienia orędzia Chrystusa, jego zdecydowanego i odważnego wyznawania oraz wiernego zachowywania go w swoim sugeruje natomiast, że Ewangelia, której słucham, ma przenikać, oczyszczać i kształtować od tego momentu moje myśli, słowa i pewnościJest jeszcze jedna – dość ciekawa – interpretacja tego znaku. Wychodzi ona od stwierdzenia, że krzyż jest znakiem zwycięstwa Chrystusa nad diabłem. Według niej znak krzyża nakreślony na czole, ustach i sercu ma zabezpieczyć usłyszane przeze mnie słowo przed porwaniem przez Złego, przed czym przestrzega sam Jezus w przypowieści o siewcy (Mk 4,15).Nakreślony na czole, ustach i piersi krzyż ma zatem spełniać funkcję pieczęci chroniącej przyjęte przeze mnie to robić? I dokładnie kiedy?Warto więc wykonywać ten gest ze zrozumieniem i starannością. Nie „na szybko” i byle jak, ale z namysłem, a nawet namaszczeniem (sic!). Wszak Słowo, które słyszę i rozumiem dzięki Duchowi Świętemu, namaszcza mnie – przywraca i podkreśla moją godność dziecka niekoniecznie pięścią zaciśniętą „w kułak”, ale otwartą dłonią, powoli i wyraźnie. Dobrze też najpierw odpowiedzieć na zapowiedź Ewangelii: „Chwała Tobie, Panie”, a dopiero potem wziąć się za kreślenie „krzyżyków”, bo sam dialog przed Ewangelią też ma istotne znaczenie. Na nim również warto się skupić i wyraźnie go wyartykułować, co może być trudne, jeśli akurat będziemy kreślili „krzyżyk” na wszystko to po to, by coraz głębiej i owocniej przeżywać fakt, że liturgia Słowa to nie pobożne czytanki, ale rozmowa z samym także:Spowiadanie się podczas mszy świętej. Tak czy nie?

Krzyż jerozolimski jest związany przede wszystkim z katolicyzmem. Od czasów wypraw krzyżowych uznaje się go za symbol zwycięstwa życia wiecznego nad śmiercią. Istnieje także wiele ciekawych interpretacji teologicznych i historycznych. Zobacz także: Krzyż maltański – poznaj historię i symbolikę słynnego krzyża kawalerskiego.

Krzyż (etymologicznie z łac. crux) – znak, kształt lub przedmiot w postaci dwóch linii (lub wielu) przecinających się, na ogół pod kątem prostym (†). Jest jednym z najstarszych symboli ludzkości znanym w większości starożytnych religii. Niemal w każdym zakątku ziemi odkryto przedmioty związane z tym znakiem. Zazwyczaj wiązano go z jakąś formą kultu sił przyrody (ogień, słońce, życie). Jest też używany jako element herbu. KRZYŻ - LINK Przedwedyjski symbol szczęścia, pomyślności. Występujący w wielu rejonach świata, szczególnie rozpowszechniony w wedyzmie, hinduizmie jak i słowiańskiej wierze. Po roku 1939 na Zachodzie kojarzony zazwyczaj z nazizmem. SWASTYKA - LINK SKĄD SIĘ WZIĘŁA SWASTYKA - LINK CO OZNACZA HITLEROWSKA SWASTYKA - LINK HISTORIA - SKĄD HITLER WZIĄŁ SWASTYKĘ - LINK SWASTYKA - WYKLĘTY ZNAK SŁOŃCA - LINK OD SYMBOLU SŁOŃCA DO SYMBOLU ZAGŁADY - LINK BOGA Symbol znany z naczynia z Białej koło Łodzi, używany współcześnie przez część rodzimowierców słowiańskich. RĘCE BOGA - LINK RĘCE BOGA - SYMBOLE SŁOWIAŃSKIE - LINK RĘCE BOGA - CZY NA PEWNO SŁOWIAŃSKIE RĘCE BOGA - PRAWDZIWE ZNACZENIE SYMBOLU - LINK RĘCE BOGA - SŁOWIAŃSKI KRZYŻ - LINK RĘCE BOGA - - LINK SŁONECZNY Znany też jako krąg słoneczny lub krzyż Odyna, ponieważ w mitologii skandynawskiej Odyn (Wodan) symbolizowany był przez krzyż wpisany w okrąg. Jeden z najstarszych symboli solarnych Indoeuropejczyków – powszechnie występujący u Celtów (od niego wywodzi się bezpośrednio krzyż celtycki). KRZYŻ SŁONECZNY - LINK KRZYŻ SŁONECZNY - LINK KRZYŻ SŁONECZNY - LINK CELTYCKI - WYSOKI Wolno stojące kamienne krzyże celtyckie, które występują na Wyspach Brytyjskich, zwłaszcza w Irlandii na cmentarzach i przy kościołach. CELTYCKI - WPISANY W OKRĄG Czteroramienny krzyż wpisany w okrąg. Występuje na terenach niegdyś zamieszkanych przez Celtów, ale również w pozostałej części Europy. Bywa utożsamiany z przedchrześcijańskim krzyżem słonecznym. KRZYŻ CELTYCKI - LINK KRZYŻ CELTYCKI - LINK SYMBOLIKA CELTYCKA - KRZYŻ CELTYCKI - LINK KRZYŻ CELTYCKI - HISTORIA PRAWDZIWA KRZYŻ CELTYCKI - DRUIDZI I WALKA O ISTNIENIE STAREJ WIARY - LINK ANKH Znany także jako krzyż egipski lub klucz Nilu. W starożytnym Egipcie był powszechnie występującym symbolem życia. Symbolizował słońce wypuszczające promienie. ANCH - LINK ANKH - KLUCZ ŻYCIA - LINK ANKH - LINK ANKH - SYMBOL WIECZNEGO ŻYCIA - LINK ANKH - NAJPOPULARNIEJSZY WAMPIRYCZNY SYMBOL - LINK GRECKI Znany także jako crux immissa quadrata lub krzyż klasyczny. Wszystkie ramiona krzyża są równe. Jest to również jeden z najbardziej znanych symboli przedchrześcijańskich. KRZYŻ GRECKI - LINK KRZYŻ GRECKI - ARCHITEKTURA - LINK JEROZOLIMSKI Jeden z najstarszych symboli chrześcijaństwa. Symbol Ziemi Świętej. Symbolizuje 5 ran Jezusa. Istnieją także inne interpretacje, np. cztery strony świata (małe krzyże) odkupione przez śmierć krzyżową Chrystusa (duży krzyż). W Cesarstwie Bizantyjskim i pierwotnym chrześcijaństwie był niejednokrotnie wpisywany w koło, które miało reprezentować wszechświat. Krzyż Chrystusa spinałby wtedy ekstremalnie oddalone od siebie niebo i ziemię, ludy i kraje. W czasie wypraw krzyżowych być może oznaczał cztery ważniejsze kraje katolickie biorące udział w wyprawach: Francję, Niemcy, Królestwo Obojga Sycylii i Anglię. Krzyż bywa też nazywany kosmicznym. Dzisiaj używany jest jako oficjalny symbol Kustodii Ziemi Świętej. KRZYŻ JEROZOLIMSKI - LINK KRZYŻ JEROZOLIMSKI - LINK RHO Krzyż złożony z dwóch liter greckich Χ (chi) i Ρ (rho), od których zaczyna się słowo Chrystus (Χριστος). Znany też jako Chrismon (od "monogram Chrystusa") lub krzyż Konstantyna, ponieważ ten cesarz używał symbolu chi rho jako swojego godła. CHI RHO - CMENTARIUM - LINK TAJEMNICE MONOGRAMU CHRYSTUSA - ZNAKI SOLARNE - LINK CHRYSTOGRAM - LINK ŁACIŃSKI Znany też jako krzyż chrześcijański lub crux ordinaria (krzyż zwykły). Jest to najbardziej znany symbol chrześcijaństwa, utożsamiany w kulturze Zachodu z narzędziem, na którym ukrzyżowano Chrystusa. KRZYŻ ŁACIŃSKI - LINK KRZYŻ ŁACIŃSKI - LINK PATRIARCHALNY Przypomina tradycyjny krzyż łaciński z jedną dodatkową, niedużą poprzeczką powyżej. Używali go patriarchowie i arcybiskupi we wczesnym okresie chrześcijaństwa. Od niego bezpośrednio wywodzi się krzyż prawosławny, któremu dodano jeszcze jedną ukośną poprzeczkę poniżej oraz krzyż papieski z dodatkową poprzeczką u góry. Czasem utożsamia się go z krzyżem lotaryńskim. KRZYŻ PATRIARCHALNY - LINK KARAWAKA - LINK PAPIESKI Forma krzyża patriarchalnego z jeszcze jedną niedużą poprzeczką u góry. Trzy poprzeczki krzyża reprezentują potrójną rolę papieża w Kościele katolickim jako Biskupa Rzymu, Patriarchy Zachodu i Następcy Św. Piotra. KRZYŻ PAPIESKI - LINK PRAWOSŁAWNY Używany przez prawosławne Kościoły chrześcijańskie. Na Zachodzie zwany czasem krzyżem słowiańskim. Górna poprzeczka symbolizuje tabliczkę nad głową Chrystusa, środkowa belkę, do której przybito jego ręce a dolna podpórkę na nogi. Podpórka zwrócona jest w górę w kierunku "dobrego łotra" i wskazuje mu niebo a "złemu łotrowi" piekło. Wywodzi się z krzyża patriarchalnego. KRZYŻ PRAWOSŁAWNY PRAWOSŁAWIE SYMBOLIKA KRZYŻA PRAWOSŁAWNEGO LOTARYŃSKI KRZYŻ LOTARYŃSKI - LINK KRZYŻ LOTARYŃSKI - LINK KRZYŻ Z LORRAINE - LINK KRZYŻ LOTARYŃSKI - RÓWNIEŻ KARAWAKA ODWRÓCONY / KRZYŻ ŚW. PIOTRA Występuje w dwóch możliwych wersjach: odwróconego do góry nogami krzyża łacińskiego lub odwróconego o 90° krzyża Św. Jerzego. Według legendy w ten sposób został ukrzyżowany św. Piotr. Współcześnie pierwszy z nich kojarzony jest z satanizmem. KRZYŻ ŚW. PIOTRA - LINK ODWRÓCONY KRZYŻ - LINK Z odwróconym krzyżem jest mały problem, bo tak naprawdę nie do końca wiadomo co symbolizuje. Z jednej strony krzyż Św. Piotra, z drugiej satanistyczny symbol - jako odwrócenie chrześcijaństwa, ale każdy satanista na wyższym poziomie oświecenia, wie, że satanizm nie polega na odwrotności chrześcijaństwa. W duchowym satanizmie odwrócony krzyż symbolizuje otwarcie wszystkich czakr łącznie z kundalini i odwrócenie ich do góry nogami, gdy kundalini przebija pozostałe czakry. Zachęcam do własnych poszukiwań. LILIOWY Krzyż liliowy powstał z połączenia krzyża greckiego i majuskuły M, oznaczającej imię Maryi. Był symbolem hiszpańskich zakonów rycerskich z Alcantary (zielony) i Calatravy (czerwony). MALTAŃSKI Używany przez Zakony Szpitalników tj. Joannitów i Lazarytów. Obecnie używają go także różne organizacje charytatywne oraz Morska Służba Poszukiwania i Ratownictwa. Umieszczony jest także na monetach 1 i 2 euro z Malty. KRZYŻ MALTAŃSKI - LINK ŻELAZNY / RYCERSKI Krzyż Żelazny (niem. Eisernes Kreuz, EK) – pruskie, potem niemieckie odznaczenie wojskowe nadawane za męstwo na polu walki, a także za sukcesy dowódcze. Krzyż Rycerski, właśc. Krzyż Rycerski Krzyża Żelaznego (niem. Ritterkreuz des Eisernen Kreuzes, RK) – niemiecki order, najwyższe odznaczenie wojskowe okresu III Rzeszy[1]. Stanowił rozszerzenie klas Krzyża Żelaznego. KRZYŻ ŻELAZNY - LINK KRZYŻ RYCERSKI - LINK SPÓR O ŻELAZNY KRZYŻ - LINK HUGENOCKI Powstał w XVIII w. w południowej Francji jako znak wiary wyznawców kalwinizmu (hugenotów) w czasie prześladowań religijnych. Współcześnie znajduje się w logo francuskiego Kościoła ewangelicko-reformowanego; jest także używany przez organizacje i wspólnoty kalwinistyczne w różnych krajach świata. KRZYŻ HUGENOCKI - LINK HUGENOCI - LINK KRZYŻ HUGENOCKI - LINK Wywodzi się od litery Τ (τ) (tau), w pierwotnych alfabetach zachodniosemickich (np. fenickim) zapisywanej jako X. Znany też jako krzyż egipski, crux commissa lub krzyż św. Antoniego. Dzisiaj używany powszechnie przez franciszkanów. TAU - LITERA - LINK KRZYŻ ŚW. ANTONIEGO - LINK SKANDYNAWSKI / NORDYCKI Używany w weksylologii jako główny element flag państw skandynawskich. Znany też jako krzyż nordycki. KRZYŻ SKANDYNAWSKI - LINK ŚW. ANDRZEJA W kształcie litery X. Używany w narodowej fladze Szkocji. Zwany też krzyżem granicznym (ponieważ Rzymianie używali go jako bariery) lub crux decussata. KRZYŻ ŚW. ANDRZEJA - LINK SKĄD SIĘ WZIĄŁ KRZYŻ ŚW. ANDRZEJA - LINK ŚW. JAKUBA W kształcie miecza, z belką poprzeczną i rękojeścią (zwieńczeniem) nawiązującymi do kwiatów lilii. KRZYŻ ŚW. JAKUBA - LINK ŚW. JERZEGO Używany w narodowej fladze Anglii i Gruzji. Również odznaczenie, ale o innym wyglądzie. 25. KRZYŻ DZIESIĘTNY Crux decima , krzyż dziesiętny, będący zarazem pierwszą literą greckiego słowa XRISTOS. Znakiem tym się witano i żegnano, kreślono go też na czole umierającego. Krzyż ten jest także znany jako narzędzie męki św. Andrzeja (krzyż św. Andrzeja). 26. KRUCYFIKS Krucyfiks, krzyż łaciński z umieszczoną na nim postacią Chrystusa ukrzyżowanego, rozpowszechniony po 2. soborze nicejskim (787 r.) początkowo jako wizerunek malowany lub płaskorzeźbiony, potem pełnopostaciowy WIDLASTY Krzyż widlasty,[8] przypominający grecką literę "Y" (Ypsilon), symbolizującą życie człowieka (w wieku młodzieńczym prosto, a potem rozwidlenie dróg do dobra i zła) i literę ? (Psi), symbolizujący Ducha Św.[9] (kształt przypomina fruwającą gołębicę); inaczej krzyż drzewa życia. KRUCYFIKS WIDLASTY - LINK NERONA / PACYFKA Niestety nie udało mi się znaleźć konkretnych informacji poza runami i straszeniem owym symbolem, przez kościół. BURGUNDZKI Krzyż burgundzki, dwa skrzyżowane ostrzewie (drągi z ostrymi sękami). KRZYŻ BURGUNDZKI - LINK ĆWIEKOWY/ZAOSTRZONY Krzyż ćwiekowy (zaostrzony), występujący w heraldyce zamiast miecza. ŚWIĘTEGO DUCHA Krzyż Świętego Ducha, podwójny z rozdwojonymi końcami - nawiązuje do 12 owoców Ducha Świętego: miłości, radości, pokoju, cierpliwości, uprzejmości, dobroci, wierności, łagodności, opanowania, sprawiedliwości, pobożności, wytrwałości. Godło Zakonu Świętego Ducha. GWIEZDNY Krzyż gwiezdny, gwiazda czteropromienna , wywodząca się z tradycji asyro-babilońskiej. JODŁOWY Krzyż jodłowy, dzieło heraldyków fińskich, jego ramiona stanowią cztery stylizowane gałązki jodły lub runy Man Y. KOPTYJSKI Krzyż koptyjski, krzyż grecki o ramionach zwieńczonych trzema trójkątami, emblemat Patriarchatu Aleksandryjskiego. Krzyż grecki o ramionach zwieńczonych trzema trójkątami, symbol Etiopskiego Kościoła Ortodoksyjnego Tewahedo powstałego w IV wieku. Posiada wiele elementów wspólnych z judaizmem, np. szabat i obrzezanie. Jest to największy z orientalnych Kościołów ortodoksyjnych i jedyny istniejący w Afryce w czasach przed kolonialnych. Do roku 1974 miał status kościoła państwowego, lecz po obaleniu Haile Selassie I stracił ten tytuł. KOPTOWIE - LINK KOŚCIELNY Krzyż kościelny, wzorowany na krzyżach procesyjnych, symbol dzieł dokonanych na polu wiary, religii. KOTWICOWY Krzyż kotwicowy, w formie krzyża greckiego, kryje w sobie cztery kotwice, symbole nadziei. Historyczne godło austriackich krain: Piemontu, Gorycji i Gradyski. 37. KRZYŻ MARYNARSKI / ŚW KLEMENSA Krzyż stylizowany na kształt kotwicy okrętowej. Zwany krzyżem św. Klemensa. LASKOWANY Krzyż laskowany (crux commissa, krzyż złączony), zbudowany z czterech liter Tau, znak Chrystusa dawcy wszelkich łask, występuje w herbie Kalabrii. LEGII HONOROWEJ Krzyż Legii Honorowej , ustanowiony przez Napoleona Bonaparte w 1802 r., kształtem ramion nawiązuje do krzyża maltańskiego i pięcioramiennej gwiazdy. LITEWSKI Krzyż litewski (jagielloński), dwa krzyże greckie (wg innych wersji dwa krzyże rycerskie) połączone pionowymi ramionami, godło dynastii Jagiellonów. KRZYŻ LITEWSKI - LINK ŚW ŁAZARZA / TRÓJLISTNY / KONICZYNOWY Krzyż św. Łazarza, krzyż grecki zakończony motywem trójliścia, symbol zakonu szpitalnego jego imienia (od niego pochodzi słowo lazaret). KRZYŻ TRÓJLISTNY - LINK MŁYŃSKI Krzyż młyński , mający postać krzyża greckiego zakończonego motywem spirali, wzór zaczerpnięty od przedchrześcijańskich Celtów, oznacza Boga, wokół którego krążą wszystkie byty. PALEOLOGÓW Krzyż Paleologów, cesarzy Bizancjum (1261-1453), krzyż grecki z umieszczonymi między ramionami czterema literami "B" skrót greckich słów: Król królów królujący królom. PATRIARSZY Krzyż patriarszy, o ramionach i wierzchołku zwieńczonych trójliściem, symbol władzy natury duchowej, nazywany też kardynalskim. PIZAŃSKI Krzyż pizański, godło miasta Pizy [44] i Tuluzy [45], symbolizujący cztery klucze i pozorny bieg Słońca po nieboskłonie PODWÓJNY Krzyż podwójny, połączenie krzyża greckiego z literą "X", rozpoczynającą słowo Chrystus w języku greckim. W języku heraldycznym krzyż podwójny - o dwóch równoległych ramionach (jak w krzyżu litewskim). Quinas, pięć niebieskich tarcz z pięcioma srebrnymi kołami każda, ułożonych w krzyż na srebrnym polu. Herb Burbonów portugalskich, nawiązujący do pięciu ran Chrystusa. RYCERZY CHRYSTUSA Krzyż Rycerzy Chrystusa, symbol zakonu o tej nazwie powstałego w 1318 r. po rozwiązaniu templariuszy: czerwony krzyż templariuszy ze srebrnym krzyżem łacińskim w środku ozdabiał żagle portugalskich odkrywców, Vasco da Gamy. ZAKONÓW Z ALCANTARA Krzyż rycerzy zakonów z Alcantara (zielony) i Calatrava (purpurowy), w wersji czarno-białej także u dominikanów, krzyż grecki zakończony gotycką majuskułą "M" od imienia Maryi. ZAKONU SZPITALA NMP Krzyż Zakonu Szpitala Najświętszej Marii Panny Domu Niemieckiego (Krzyżaków) [52,53], motyw krzyża templariuszy w barwach Hohenstaufów (czarny na srebrnym polu). Wielcy Mistrzowie mieli w herbie od 1226 r. orła umieszczonego na krzyżu [54]. STRZAŁKOWY Krzyż strzałkowy, krzyż grecki zakończony stylizowanymi grotami strzał, nazywany czasem krzyżem czeskim. Godło faszystów węgierskich. TRÓJRAMIENNY Krzyż trójramienny, zakończony trójliśćmi, symbolizuje okultystyczną teorię potrójnego świata: fizycznego, astralnego i duchowego, przypomina literę alef - symbol słowa Bożego, fundament wszechrzeczy. W symbolice masońskiej trójliście zastąpione zostały krzyżykami greckimi, tworząc masońską wersję krzyża jerozolimskiego - emblemat mistrza loży. WYWYŻSZONY Krzyż wywyższony, krzyż łaciński wsparty na kuli, kole lub czterech podstawach (ewangeliach), symbolizuje władzę Chrystusa nad ziemią. ZDWOJONY Krzyż zdwojony, utworzony przez 4 krzyże łacińskie schodzące się w środku podstawami. Półtorakrzyż i półtrzeciakrzyż [62], figury heraldyczne przedstawiające krzyż dwuramienny półtora) lub trzyramienny (półtrzecia) z odłamaną dolną lewą połówką ramienia. Symbolika związana z przejściem z pogaństwa na chrześcijaństwo i walką w obronie wiary. POŁUDNIA Krzyż Południa - gwiazdzbiór w kształcie Krzyża łacińskiego, wskazujący kierunek południowy; za czasów Chrystusa widoczny z Jerozolimy. Nazywany tez "Sula " czyli - Promień Ukrzyżowania. Symbol związany z krzyżem Ankh - inne przedstawienie krzyża używanego przez koptów. Jedno z graficznych oznaczeń miedzi w alchemii. Godło Zakonu Świętego Ducha przedstawia w czarnym tle krzyż Świętego Ducha, podwójny z rozdwojonymi końcami - nawiązujący do 12 owoców Ducha Świętego. LEWIATANA
Niektóre z tych obrazów są tymi, które przyciągają bogactwo w życiu. Poniżej opowiemy o talizmanach w formie tatuaży, które przyniosą dobrobyt finansowy. Klucz. Od czasów starożytnych znak ten symbolizuje tajemnicę, odkrycie i mądrość. Z kolei klucz jest przedstawiany w świecie symboli jako sposób na znalezienie bogactwa.
Od dawna uważano, że wszelkie znaki na skórze wskazują na cechy danego człowieka. Znaczenie ma nie tylko miejsce, w którym znamię się znajduje, lecz także jego kształt. Znamiona okrągłe uważa się za znaki dobre, natomiast tym o spiczastych kształtach przypisuje się znaczenie negatywne. Im większe i ciemniejsze jest znamię, tym silniejsze jego oddziaływanie. Przyjrzyjmy się, co znaczą znamiona na poszczególnych częściach ciała: Znamię na kostce – u mężczyzny jest oznaką tchórzliwości, a u kobiety świadczy o inteligencji, dzięki której osiągnie w życiu znaczącą pozycję oraz duże pieniądze. Na ramionach – na prawym ramieniu: oznaka mądrości; na lewym: oznacza gadulstwo, skłonność do kłótni; na obu ramionach: to ktoś, kto z wszelkich potyczek wychodzi zwycięsko, jest bardzo uważny i poświęca swoją uwagę innym. Na plecach – jeśli znamię znajduje się pod łopatką, daną osobę spotkają rozczarowania i potknięcia, szczególnie, gdy znamiona są pod obiema łopatkami. Na pośladkach – osoba z takim znamieniem jest leniwa i powolna. Na brodzie – oznacza zamiłowanie do podróży i skłonność do romantycznych uniesień. Na uszach – znamię na prawym ruchu: dużo pieniędzy - na lewym: ich brak. Na łokciu – osoby dużo podróżują; pieniądze się ich nie trzymają, a tego, kogo poślubią, uczynią nieszczęśliwym. Na oczach – jeśli znamię znajduje się w pobliżu powieki, jego właścicielowi zawsze wystarczy pieniędzy, aby się wygodnie urządzić. Na brwiach – na lewej brwi: oznacza osoby dzielne, zdecydowane i uprzejme, odnoszące sukcesy zarówno w miłości, jak interesach. Na prawej brwi: zdradza brak opanowania i pecha w miłości. Na stopach – osoby z takim znamieniem chętnie się uczą i mają zainteresowania naukowe – nie lubią natomiast podróżować. Na czole – znamię na środku czoła symbolizuje szczęście. Na dłoni – jeśli znamię znajduje się na dłoni (ale, nie na palcach!), jest to oznaka bogactwa, pociechy z dzieci. Na palcach rąk – znamię na którymś z palców oznacza nieuczciwość. Na klatce piersiowej w okolicach serca – takie znamię świadczy o impulsywności i gwałtowności. Osoba nim obdarzona nigdy nie ma za dużo pieniędzy. Na pięcie – człowiek pracowity, ale o umyśle przeciętnym. Zdradzi tego, kogo będzie uważał za osobę nieuczciwą. Na biodrach – osoba niezwykle uczynna i bardzo lojalna wobec swoich przyjaciół i ludzi, których darzy uczuciem. Na nodze – człowiek bardzo rozrzutny, mający wiele problemów do pokonania. Na ustach – wielki mówca, znakomity kochanek, pilny "pracuś". Na kolanie – na lewym: człowiek impulsywny i kłótliwy, szastający pieniędzmi; na prawym: osoba szczęśliwa dzięki przyjaciołom i dzieciom. Na szyi – znak szczęścia, jeśli znamię znajduje się z przodu. Po lewej stronie pod uchem: znak zwiastujący nieszczęście. Na nosie – właściciela tego znamienia czekają dalekie podróże. Powinien wystrzegać się alkoholu i pośpiesznego podejmowania decyzji. Na barkach – po lewej stronie: osoba leniwa i kłótliwa. Po prawej - mądra i pracowita, potrafiąca dotrzymywać tajemnicy. W połowie życia czeka ją podróż za granicę, która przyniesie jej wielkie profity. Na brzuchu – człowiek niepohamowany i nieokiełznany, potrafiący dzięki ciężkiej pracy, osiągnąć wysoki standard życiowy. Na udach – na prawym: odwaga połączona z dobrotliwym usposobieniem; na lewym: wskazuje na dobrego przedsiębiorcę i handlowca, jednak niezbyt lubianego. Najczęściej go oszukują przyjaciele. Na nadgarstku – znamię na nadgarstku i grzbiecie dłoni wskazuje, osobę ciężko pracującą, mającą w przyszłości szansę na zdobycie dużego majątku oraz szczęśliwe małżeństwo.
Symbole egipskie są częścią kultury starożytnej i ściśle wiążą się z ówczesnymi wierzeniami. Najczęściej pojawiały się w formie amuletów, które miały chronić przed złymi mocami i zapewniać szczęście. Sprawdź co oznaczają!

Okres świąt wielkanocnych kojarzy się zwykle z procesją rezurekcyjną. Od momentu chrztu św. wierzący idzie za Jezusem Chrystusem. Podobnie podczas procesji wierni kroczą za Najświętszym Sakramentem oraz symbolami: paschałem, figurą Zmartwychwstałego i krzyżem z czerwoną stułą. Procesja rezurekcyjna odbywa się w parafiach bezpośrednio po zakończeniu Wigilii Paschalnej albo przed pierwszą Mszą św. w Dniu Zmartwychwstania, wczesnym rankiem. Wyraża ona pragnienie kroczenia w życiu za Chrystusem pozostającym w Kościele pod eucharystycznymi postaciami Chleba i Wina: „A oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata” (Mt 28,20). Bardziej uzasadnione jest praktykowanie procesji rezurekcyjnej w noc poprzedzającą Niedzielę Zmartwychwstania, gdyż podczas Wigilii Paschalnej ogłoszona zostaje światu radość z pustego grobu. Mówią o tym śpiew uroczystego Alleluja i biblijne czytania. Jednak w wielu parafiach wierni gromadzą się o świcie, żeby wraz ze wschodem słońca, obwieścić światu radość z tego, że śmierć została pokonana. Przepisy liturgiczne dopuszczają tę możliwość tam, gdzie istnieje taka tradycja. Wśród znaków, które towarzyszą przeżywaniu liturgii uroczystości Zmartwychwstania Pańskiego na pierwszy plan wysuwa się paschał. Ta wielkanocna świeca zajmuje centralne miejsce w świątyni — obok ołtarza — od Wigilii Paschalnej do uroczystości Zesłania Ducha Świętego. Jest symbolem Zmartwychwstałego Chrystusa, który sam o sobie powiedział: „Ja jestem światłością świata” (J 8,12). W Wigilię Paschalną, podczas Liturgii Światła (nazywanej „Lucernarium”), zapala się wielkanocną świecę od poświęconego przedtem ognia. W uroczystej procesji paschał wnosi się do kościoła, gdzie ma przypominać słup ognia, który prowadził naród wybrany przez pustynię ku wolności (por. Wj 13,21). Paschał jest także znakiem przypominającym Zmartwychwstałego Chrystusa wyprowadzającego ludzkość z niewoli grzechu ku wolności dzieci Bożych. Jego doniosłość wyraża liturgia Wigilii Paschalnej, podczas której oddaje się mu cześć w śpiewie, zwanym „Exsultet”: „(...) przyjmij, Ojcze święty (...) tę święcę, owoc pracy pszczelego roju”. Paschał jest bogato zdobiony, a jego ornamentacja ma głęboką wymowę. W samym środku świecy widnieje krzyż z pięcioma woskowymi ziarnami symbolizującymi pięć ran Chrystusa, które pozostały na uwielbionym Ciele Zmartwychwstałego Pana. Cyfry bieżącego roku wskazują, iż Jezus Chrystus jest Panem obecnego czasu, a pierwsza i ostatnia litera alfabetu greckiego — alfa i omega — że do Niego należą także historia i przyszłość — On jest początkiem i kresem wszystkiego (por. Ap 1,8). Dokumenty Kościoła zalecają, by świeca paschalna była odlana z wosku, co roku nowa, i miała znaczną wielkość. Po zakończeniu okresu wielkanocnego paschał ustawia się przy chrzcielnicy i zapala podczas udzielania sakramentu chrztu. Od niego zapala się chrzcielne świece nowo ochrzczonych, na znak ich włączenia przez chrzest w tajemnicę śmierci i zmartwychwstania Chrystusa. Ustawia się go także przy trumnach zmarłych podczas pogrzebu, wyrażając w ten sposób wiarę w zmartwychwstanie na końcu czasów. Obok ołtarza, oprócz paschału, w okresie Pięćdziesiątnicy paschalnej umieszcza się także figurę Zmartwychwstałego. Zazwyczaj Chrystus Zmartwychwstały przedstawiany jest w czerwonej szacie, symbolizującej Jego zbawczą Mękę. Jedną rękę ma uniesioną ku górze w geście błogosławieństwa, którego pełnia płynie z otwartego Grobu, w drugiej trzyma chorągiew — znak zwycięskiej mocy. To wyobrażenie Chrystusa jest jakby echem Jego słów: „(...) miejcie odwagę: Jam zwyciężył świat” (J 16,33). W okresie świąt paschalnych na krzyżu zawiesza się czerwoną stułę, która zwykle jest częścią stroju liturgicznego diakonów, prezbiterów i biskupów. Oznacza ich pasterski urząd i uczestnictwo w kapłaństwie sakramentalnym. W okresie wielkanocnym zawieszona na krucyfiksie przypomina, że Chrystus jest Najwyższym Kapłanem, który na ołtarzu Krzyża złożył najdoskonalszą Ofiarę — „sam stał się Kapłanem, Ołtarzem i Barankiem Ofiarnym”. Czerwony kolor w liturgii symbolizuje ogień i krew. W czasie świąt wielkanocnych eksponuje się także symbol baranka. Żydzi w Starym Testamencie składali w ofierze właśnie baranka, a w noc Paschy zobowiązani byli spożyć go przed wędrówką z niewoli ku wolności (por. Wj 12,3—14). Dlatego Jezus, który złożył siebie w ofierze, jest prawdziwym Barankiem, który został zabity i nabył dla Boga swoją Krwią wszystkich ludzi (por. Ap 5,9). On jest Barankiem Paschalnym, który otwiera pieczęcie apokaliptycznej księgi (zob. Ap 5—6). Dlatego w świątyniach możemy zobaczyć wizerunek baranka siedzącego na księdze z siedmioma pieczęciami. Baranek jest także częstym motywem wielkanocnym zdobiącym szaty liturgiczne oraz symbolem często obecnym w naszych domach w czasie świąt Zmartwychwstania Pańskiego. opr. mg/mg

fqauH1y. 304 12 389 75 157 8 421 235 90

co oznaczają symbole z tyłu krzyża