Spotkałem koleżankę z klasy, której nie widziałem od kilku lat. Kobieta zapytała, czyje dziecko znajduje się w wózku. Nie chciała uwierzyć, że to moja córka. W końcu dziewczynka nie jest do mnie ani trochę podobna. Wszyscy krewni również zachowują się w ten sposób. Pytają czyje to dziecko, ponieważ nie wygląda jak ja.
Odpowiedź 1:Czy faceci mogą powiedzieć, czy nie nosisz stanika?Istnieje wiele powodów, które mogą doprowadzić kobietę do rezygnacji z stanika. W ostatnim czasie gwiazdy takie jak Kendall Jenner lub Chiara Ferragni dołączyły do ​​klubu tych, którzy nie chcą uwzględniać tej bielizny w swoim wyglądzie; nieuchronnie zaznaczając trend ... w jakim stopniu nie noszenie stanika to moda, a w jakim stopniu przekonanie? Z pewnością część dziewcząt (sławnych lub anonimowych), które decydują się powiedzieć NIE biustonoszowi, robi to ze względów estetycznych; za okiem Są jednak dziewczyny i coraz więcej dziewcząt, które robią to, ponieważ naprawdę w to wierzą: jako rewolucja implikacje stanika wykraczają poza zwykłą piękną bieliznę lub zdrowie piersi. Ponieważ dla wielu stanik symbolizuje kontrolę, jaką obecne społeczeństwo zachodnie wywiera na argument? Że w naszej kulturze kobiety z małych są wpajane, że muszą (obowiązkowo) włączyć to do swojego stroju. To, że od małych też są wyjaśnione i pokazuje, że ich kobiece atrybuty muszą być zamknięte w dwóch szklankach; uświadomienie im, że pozostawienie ich takimi, jakimi są, nie jest właściwą rzeczą ... i że zarówno ich ciało, jak i natura, która je kształtuje, muszą „trzymać się”.Przeciwko temu wolność. Duża swoboda wyboru dla siebie, jeśli chcesz nosić stanik, czy nie. I oczywiście, aby nie przypisywać żadnego uznania tym, którzy do dziś krytykują lub źle patrzą na tych, którzy lubią następujące gwiazdy wybierają pomijanie tego w swoich Kendall JennerZarówno jego wygląd, jak i styl życia charakteryzują się tym, co mówią. Reprezentuje tę nową generację modelek, profesjonalistów w świecie mody, w końcu dziewczynki, które myślą same za siebie i kończą swoje pomysły, przełamując kanony oparte na osobowości. Oczywiście bez Chiara FerragniNie zawsze wychodzi bez stanika, ale kiedy wymaga tego wygląd, włoski influencer nie waha się go rzucić, nie wstydząc się go; Z dumą pokazuje jej strój i Kim KardashianW ostatnim czasie Kim przedstawia się w wyzwolonym świecie. W każdym sensie. Pokazuje, że ani rozmiar klatki piersiowej, ani wielkość sławy nie powinny mieć wpływu na wybór nie noszenia WIĘCEJ:Odpowiedź 2:Czasem tak. Czasem ubierzesz się jak Amy Farrah-Fowler zgodnie z teorią Wielkiego Wybuchu, z kamizelką swetrową na grubej bluzie z długimi rękawami, szanse na jej wykrycie są prawie zerowe. Cholera, znam kogoś, kto tak się ubiera i czasami trudno powiedzieć, czy jest jeśli nosisz cienki top bez rękawów, prawie na pewno będzie można stwierdzić, czy nosisz stanik, szczególnie jeśli nie jest to nagi są różne warianty zależne od koloru, stylu i rodzaju materiału, który jeśli kobieta jest dobrze wyposażona, ale nie jest twarda, wówczas ruch (kołysanie się lub podskakiwanie) będzie gracją. Ale jeśli kobieta ma małe piersi, tak się nie jest zimno, erekcja sutków może przebiegać przez niektóre tkaniny, ale czasami pojawiają się one również przy cieńszych stanikach lub większych style pokazują krawędzie biustonosza w dekolcie, podczas gdy inne widoczne dekolty po prostu nie mogłyby się zdarzyć bez pewnego bez takich anatomicznych znaków większość biustonoszy jest widoczna z tyłu. Zapięcie i klamry do regulacji paska powodują wyraźne nierówności, nawet jeśli nic nie jest widoczne z najważniejsze jest to, dlaczego miałoby to mieć znaczenie?Wszyscy wiedzą, że kobiety mają piersi. Wszyscy wiedzą, że niektóre piersi potrzebują wsparcia, aby być wygodnym. Kiedy jest naprawdę gorąco lub w miłej atmosferze, co jest nie tak z komfortem kobiety? Jeśli wygoda oznacza brak stanika, nie mam problemu z kobietą, która ją zdejmuje. A to, że kobieta nie nosi stanika, nie oznacza, że ​​należy na nią zauważysz, że nie nosi stanika, w porządku. Po prostu zachowaj to dla 3:TAK, zdecydowanie! Zwykle faceci będą patrzeć na twoje piersi z daleka, z ciekawością i zastanawiając się, czy nosisz stanik, czy nie. W większości twoje sutki będą wyraźnie przebijały się przez cienkie bluzki bez rękawów lub spaghetti, jeśli nie nosisz nawet spojrzeć na swoje sutki dokładnie przed lustrem poprzez dekolt bluz bez rękawów lub luźnych swetrów. Dlatego biustonosze były używane nie tylko do pełnego wsparcia piersi, ale również do zakrycia sutków, aby uniknąć podglądania przez faceci zauważą lub zerkną na paski stanika na ramieniu lub na plecach, aby sprawdzić, czy masz na sobie biustonosze. Poza tym mogą być w stanie zobaczyć „Visible Bra Line (VBL)” wyraźnie na twoich własnych bluzkach lub że niektórzy inni hetero lub szanujący się faceci nie dają tak szczerych i uczciwych komentarzy na ten temat!„ZARÓWNO SUTKI SĄ WYRAŹNIE WIDOCZNE I WKŁADAJĄCE DOWOLNE CZAPKI, KOSZULE LUB BLUZKI, JEŚLI NIE NOSISZ BIUSTA!”Odpowiedź 4:Edycja (kwiecień 2020 r.): Ta odpowiedź wciąż zyskuje na popularności, więc przypomina mi o dodaniu tej rzuca nieco światła na pytanie, jeśli zapytasz również: „Czy kobiety mogą stwierdzić, czy nie nosisz stanika?” Oczywiście czasami możesz, a czasem nie. Jeśli chodzi o to, to jest tak samo dla że często odpowiedź brzmi „tak”. To nie znaczy, że myślimy mniej więcej o kobiecie, ponieważ nie nosi stanika. To nie znaczy, że niekoniecznie byśmy się na nią gapili. Ale interesowałem się tym, czy kobieta nosi stanik, czy ma na sobie sukienkę bez pleców, spróbuję się dowiedzieć, czy mogłaby z tym założyć tu całkowicie szczery, tak jak zrobiłbym to, gdyby ktoś z moich przyjaciół lub kolegów mnie o to poprosił. Nie będę się starał usprawiedliwić poza tym, że staram się być bardzo dyskretny i nigdy bym tego nie zrobił. chcę sprawić, by kobieta poczuła się jednak, że uważam to za ekscytujące, gdy wiem, że kobieta nie nosi stanika. Naprawdę cieszę się poczuciem wolności, jaką daje jej swobodny ruch piersi. Czasami myślę, że to wygląda naprawdę ładnie. Na przykład, jeśli jest gorący dzień, a ona ma na sobie podkoszulek lub traci pasującą koszulę. Myślę: „Dobrze dla ciebie. Dlaczego miałbyś nosić stanik w taki dzień jak dzisiaj. i myślę, że ta swoboda jest naprawdę nadal lubię to 5:Jeśli faceci mają otwarte oczy, na pewno BARDZO łatwo jest sprawdzić, czy kobieta nie nosi stanika. Spójrz na zdjęcie powyżej. Jeśli nie widzisz, że nie nosi stanika, może być czas na wizytę u optyka. To bardzo kiedy kobieta nosi biustonosz, często widać zarys jej stanika, jeśli nie jego ramiączka. Wiele koszul, które noszą kobiety, ma z boku duże otwory na ramiona i możesz łatwo zobaczyć stanik, jeśli jest kilka przykładów kobiet, które nie noszą stanika. Sprawdź sam…Czy ona ma na sobie stanik? Nie ona nie jest. Możesz wyraźnie zobaczyć jej co z tą kobietą? To nie jest tak oczywiste, jak kobiety powyżej, ale tak… możesz także zobaczyć jej sutki, jeśli ich być ślepy, żeby nie zobaczyć, że ta kobieta nie nosi nie możesz być bardziej oczywisty niż 6:Jeśli liczysz na niektóre z sugerowanych tutaj metod, aby móc stwierdzić, czy dziewczyna ma stanik na sobie, żartujesz. Czasami łatwo jest wiedzieć, że ktoś ma na sobie stanik, jeśli pozwala jej nieco pokazać bieliznę, lub możesz zobaczyć widoczne linie przez jej koszulę lub paski na ramionach, ale nigdy nie możesz założyć, że nie ma stanika tylko ponieważ go nie wiele staników, które są zaprojektowane tak, aby były niewykrywalne dla faceta, a nawet oszukać je, aby pomyślały, że nie nosi stanika. Paski nic nie znaczą, jeśli ma na sobie biustonosz bez ramiączek pod górną ramiączką. Kobiety często noszą podkoszulki bez rękawów pod koszulami i na stanikach, które zakrywają paski i uniemożliwiają pojawienie się linii. Biustonosze mogą być nawet w kolorze skóry lub mają przezroczyste ramiączka, aby ukryć je przed zerkającymi oczami. Nie możesz nawet liczyć na pokazanie sutków, ponieważ miseczki mogą być wyjątkowo miękkie, aby pokazać trochę wypukłości. W połączeniu z bez skarpetkami i majtkami z niskim stanem i bez talii, teraz zakłada, że ​​w ogóle nie nosi bielizny i wie o fakt, że próbujesz nawet sprawdzić, czy ma na sobie stanik, oznacza, że ​​już robisz coś złego. Nie pogarszaj sytuacji, gdy zostaniesz złapany przez nią lub przez kogoś innego. Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o niej, po prostu porozmawiaj z nią lub oddaj jej 7:Czy moda „bez biustonosza” powoduje upadek skrzyni?Krytycy i miłośnicy staników używali wszelkiego rodzaju argumentów, szukając przyczyn naukowych, aby poprzeć kwestię, która jest tylko decyzją estetyczną?Podczas ostatniej ceremonii rozdania Oskarów, która odbyła się w poniedziałek w poniedziałek, na wszystkich narzucono trend: nie nosić stanika; Bez stanika (jak każdy trend warty swojej soli, znany jest również pod angielską nazwą), moda, którą celebryci przyjmują od dawna, ponieważ po ich sukienkach i dekoltach stanik po prostu Oscarami, Kendall Jenner, Rita Ora, Miley Cyrus lub Miranda Kerr byli widziani wiele razy bez stanika, albo dlatego, że suknia, którą nosili, wymusiła to, albo zwykłą osobistą decyzją. Powody, dla których się go pozbyć, są różnorodne, a nawet są ze sobą sprzeczne, ponieważ istnieją grupy, jak wie Rihanna, w których kobiecość i zmysłowość strzelają właśnie bez stanika i insynuacji piersi; podczas gdy nie brakuje tych, którzy wychodzą bez stanika właśnie po to, aby stawić czoła szowinistycznym i gorsetowym konotacjom stanika, a także protestować za pomocą tabu, takich jak ten, który wygenerował ruch #FreeTheNipple przeciwko cenzurze sutków na Instagramie, prowadzony między innymi przez Rumera Willisa, najstarszą córkę Bruce'a Willisa i Demi Moore.„Stanik nie jest dziś niezbędny. W rzeczywistości istnieją kultury, które go nie niosą. Nawet we wszystkich krajach europejskich nie stosuje się go w taki sam sposób, jak w Hiszpanii ”- wyjaśnia dr Julio Millán, szef Służby Chirurgii Estetycznej w klinice Rubera w Madrycie. Dla eksperta wielką zaletą tego ubioru jest to, że „może pomóc unieść obwisłą klatkę piersiową lub nadać większy wygląd”, chociaż rozpoznaje komfort noszenia, będąc kawałkiem, który naciska klatkę poszukiwaniu i miłośnicy biustonoszy użyli nieprzekonujących argumentów, aby wczytać powody bez naukowej wagi, co w ostateczności jest jedynie osobistą decyzją estetyczną. Tak więc, podobnie jak nie ma badań, które określałyby bezpośredni związek między dowolnym rodzajem choroby skóry a jej stosowaniem; Nic też nie wskazuje na poprawę lub ograniczenie utraty jędrności. „Stanik jest ograniczony, jak sama nazwa wskazuje, do trzymania klatki piersiowej. Nie zapobiega jego upadkowi, co wynika głównie z rodzaju gruczołu i skóry, którą masz. Bardzo cienka skóra bez podskórnej tkanki komórkowej i tłustego gruczołu sutkowego stanowi wybuchową kombinację dla piersi, która traci jędrność, niezależnie od stanika. Przeciwnie, skóra z wystarczającą podskórną tkanką komórkową i gruczołem sutkowym o gruczołowej konsystencji wytrzyma jeszcze wiele lat jako jędrna pierś, niezależnie od tego, czy ta odzież jest używana, czy nie ”, wyjaśnia dr i miłośnicy staników użyli nieprzekonujących argumentów, aby wczytać powody bez naukowej wagi, co jest w zasadzie niczym więcej niż osobistą decyzją WIĘCEJ:Odpowiedź 8:Tak. I w większości jest to łatwe. Jest to trudne tylko wtedy, gdy jest silna z kolegami, wszystkimi niezamężnymi chłopcami i dziewczynkami podczas mojej pierwszej pracy. Byliśmy tak intymni i otwarci, że mogliśmy omówić prawie wszystko. Początkowo poważnie podjąłem swoją sukienkę. Ale powoli miałem dość odwagi, by nosić koszulkę tylko podczas spotkań z przyjaciółmi, w tym z chłopcami. Często spotykaliśmy się w dowolnym momencie i nie zawsze łatwo było zmieniać sukienki za każdym razem, szczególnie w letnie dni. Zacząłem więc nosić stanik bez koszulki, a później tylko stanik i szorty bez Łatwo to zauważyć. Na początku wpatrywali się w mój dekolt i pierś, ale później tak robili. Szczególnie, gdy byłem w cienkich slipach lub stanikach bez stanika, mój pełny biust byłby widoczny i mogli zobaczyć większość moich piersi, gdy tylko trochę się większość chłopców nic nie powie na ten temat, niezależnie od tego, jak mają spostrzegawczość. Dopiero gdy są bardzo blisko i przyjaźnie, mogą powiedzieć coś na ten 9:Przy mniejszym rozmiarze piersi jest to o wiele mniej oczywiste, ale często tak lub facet może stwierdzić, czy ktoś nie nosi stanika. Ludzie są niesforni w nosach. Ale to nie jest problem, chyba że masz prawo stanowe przeciwko sutkowi pokazującemu materiał koszuli lub ubrania, lub jeśli twój kraj ma przepisy zabraniające tego. Jako facet trans chodzę bez stanika przez 90% czasu, ponieważ mam mniejsze piersi i jest to mniej oczywiste. Wpadnę w kłopoty z rodziną, jeśli wyjdę z sutkami, pokazując miejsce, w którym mogą być podejrzani ludzie, ponieważ jestem nieletni, choć zgadzam się na wiek w moim stanie. Jeśli jednak noszę stanik, z powodu dysforii, staną się to zwykle 1-3 staniki sportowe bez nakładania się na siebie. Nie jest łatwo wykonywać normalne czynności z tymi włączonymi, ponieważ z trudem łapię oddech. Więc wolę iść bez stanika. Jeśli facet widzi, to dlaczego miałoby to mieć tak duże znaczenie? Każdy ma sutki od urodzenia, tylko dlatego, że moje są na tłustych kopcach mięśni mlecznych, nie oznacza, że ​​są mniej takie, jakie są. Wszyscy jesteśmy ludźmi, nie powinno to być tak dużym problemem, jak za włóczenie się. Mam nadzieję, że wszyscy macie cudowne dni, popołudnia, wieczory i / lub noce! Dziękuje za 10:Jestem facetem i mogę powiedzieć wiele rzeczy z męskiej perspektywy, jeśli dziewczyna nie nosi stanika, wygląda dodatkowo prowokująco i seksownie, możesz zobaczyć ich prawdziwy kształt piersi i czubek ich sutków, rzucić okiem na własne ryzyko może dać ci inny wygląd dziewczyny bez „stanika”1- T-shirtDziewczyna w koszulce bez stanika jest najbardziej atrakcyjna i prowokująca seksualnie, możesz poczuć ich dotykanie, nawet patrząc na nie, możesz zobaczyć, jak się poruszają, każdy ich ruch, a zatem najlepszy, aby sprowokować twoje ukryte - jeden kawałekZnam bezpośrednie następstwa tego, gdy tylko to zobaczysz, wiesz, że są tylko dwa paski między tobą a niebem, możesz łatwo sobie wyobrazić, ssąc jej sutki, reszty nie powiemInne zdjęcia dziewcząt bez stanikaUwielbiam dziewczyny, które nie noszą stanika, prawie możesz sobie wyobrazić, jak je wali, ściskając puszyste, sprężyste cycki, dziewczyny nie noszą stanika, dostaniesz dużo uwagi i tonów seksualnych, jeśli 11:Tak, łatwo to zauważą, podobnie jak dziewczyna lub jakakolwiek ludzka istota !!Najczęstsze sposoby na ujawnienie, że nie nosisz stanikaTwoje popiersia nie otrzymają odpowiedniego wsparcia pod twoim strojem, więc może wydawać się nieco obwisłeJeśli musisz dużo chodzić lub się poruszać, piersi mogą się trząść, co wielu z łatwością zauważyJeśli będziesz musiał się zgiąć, skończysz odsłaniając zbyt duży dekolt, ponieważ nie będziesz miał wsparcia miseczek stanika, aby je ukryć (ten jest przeznaczony głównie do noszenia w Indiach)I na pewno nie chcesz, żeby ryzykowała zakłopotanie twoich wrażliwych sutków zaczepiających się o ubraniaJeśli masz krzywiznę, możesz skończyć z niepotrzebną wyobraźnią dla wieluZastanów się zatem nad tym, dlaczego chcesz mniej biustonosza. Jeśli robisz to w domu, powinno być dnia 08-07-2020
Biustonosz prezentuje się też bosko w komplecie z majtkami: Rozmiarówka tego urokliwca: 65F-N 70E-N 75D-N 80C-M 85B-L 90B-K 95B-J. Erato chwalona jest za megawygodę. Tak jak wszystkie biustonosze Subtille model ten posiada boczki z powernetu o porządnej zawartości elastomerów.
Konflikty matek z nastoletnimi córkami? Znamy to. Nagle przestają nam mówić o swoich sprawach, wszystko je drażni, bo „niczego nie rozumiemy”. Emocje eskalują z byle powodu. Pora się martwić? Popełniamy jakiś błąd? Lisa Damour, psychoterapeutka dorastającej młodzieży i autorka książki Zaplątane nastolatki, tłumaczy, co naprawdę chce powiedzieć córka, gdy trzaska drzwiami, i dlaczego kłótnie z nastolatką powinny nas... czasem cieszyć. Znajoma matka czternastolatki wpadła w panikę. Jej do niedawna grzeczna córka, która chętnie się zwierzała, stała się opryskliwa, nieprzystępna. Niemal każdy dzień w ich domu zaczyna się teraz od kłótni, a zdesperowana koleżanka albo oskarża siebie, że jest złą matką, albo lamentuje, że ma niezrównoważone Damour: Proszę jej powiedzieć, żeby wzięła głęboki oddech, pogratulowała sobie i szczerze się ucieszyła, bo wygląda na to, że jej córka rozwija się ma sobie pogratulować?Najwyraźniej potrafiła dziecku dać tyle przestrzeni i miłości, że ono ma teraz odwagę, żeby się buntować i zaznaczać swoją rodzącą się niezależność. Jednak nie dziwi mnie, że ta kobieta się obwinia i zamartwia. Większość matek nastoletnich dziewczynek żyje w poczuciu winy. Przeżywają szok, gdy ich miłe córeczki gdzieś w okolicach 13. roku życia, czasem wcześniej, zaczynają się zachowywać, jakby były obrażone na cały świat, permanentnie czymś poirytowane, nieszczęśliwe. Grzeczne dotąd dzieci nagle trzaskają drzwiami, zamykają się w swoich pokojach niczym w twierdzach, robią łaskę, że dołączają do rodzinnej kolacji, a ich pomysłowość w kwestii tego, o co można mieć pretensje do matki, naprawdę jest zaczęła się zastanawiać: „Czy moja córka jest kosmitką? W jednej chwili potrafi wykrzyczeć: nienawidzę cię!, a pięć minut później mówi: jesteś najfajniejszą tym sensie „kosmitkami” są wszystkie prawidłowo rozwijające się nastolatki. Gwałtowne huśtawki nastrojów u nich to standard wynikający z fizjologii. Najnowsze badania neurologiczne dowodzą, że mózg w okresie dojrzewania rozwija się gwałtowniej, niż sądziliśmy do niedawna. Przy czym jego płat czołowy, odpowiadający za zrównoważone reakcje, wykształca się wolniej niż ciało migdałowate, rejestrujące emocje. Efekt jest taki, że każda, choćby drobna emocja brzmi w mózgu nastolatka jak dzwon, który zagłusza racjonalne myślenie. Stąd wybuchy złości czy euforii z błahych powodów. Trudno nam je znieść, ale nie ma w nich nic niepokojącego. Jeśli chcemy pomóc córce, nauczmy ją nazywać emocje, mówiąc np. „widzę, że jesteś oburzona, wściekła, smutna itd. Na pewno jest ci z tym trudno”. To może zachęcić do rozmowy. Nazwanie trudnego uczucia przynosi ulgę i pomaga dziecku je opanować. Jeśli zaakceptujemy fakt, że tak prawidłowo wygląda ta faza rozwojowa, nam też będzie lżej. Anna Freud (córka Zygmunta, psychoterapeutka zajmująca się dziećmi – przyp. red.) powiedziała kiedyś, że „typowa nastolatka zachowuje się w swoim domu, jakby wynajmowała tam pokój i nie była zadowolona z kwatery”.Gdy się jest matką, która staje na głowie, by zapewnić córce wszystko, co najlepsze, a potem od rana ogląda jej niezadowoloną minę, wiedza, że tak przebiega dorastanie, nie rozwiązuje problemu. Czasem to nas po prostu powtarzam rodzicom, że wychowanie nastolatek to nie zajęcie dla mięczaków. (śmiech) Pewnie nieraz będzie trudno, ale inaczej przejdziemy przez takie sytuacje, jeśli zrozumiemy, że córka nie robi uciążliwych dla nas rzeczy ani przeciwko nam, ani ze złośliwości, ani dlatego, że coś jest z nią nie w porządku. Zachowuje się tak, bo nie ma innego wyjścia. Nagła potrzeba wyrwania się spod naszej kontroli i samodzielnego eksperymentowania ze światem jest dla niej czymś równie naturalnym jak to, że w pewnej chwili wypadają jej mleczaki, a na ich miejsce rosną stałe zęby. Po prostu około 12. roku życia u córek pojawia się podświadome pragnienie oddalania się od rodziców, szczególnie od matek. To instynkt, który prowadzi je do nastolatki mają szczególną potrzebę oddalania się od matek?Bo dotąd z matkami łączyły je najbliższe więzi: najwięcej mówiły nam o sobie i najbardziej były przez nas kontrolowane. Znałyśmy ich sekrety, planowałyśmy zajęcia, wybierałyśmy ubrania, książki, zabawki. A teraz one chcą mieć dużo więcej swobody, więc gwałtownie zmieniają zasady obowiązujące w tej relacji. Nastoletnie córki z równą determinacją, z którą dotąd chciały być takie jak mama, teraz chcą się od niej różnić. Nagminne jest to, że jeśli matka np. nie przesadza z makijażem i nosi sportowe rzeczy, córka będzie miała skłonność do radykalnych eksperymentów z wizerunkiem i kupi sobie kilka krzykliwych ciuchów. Niewykluczone, że niestosownych. Nastoletnie córki z równą determinacją, z którą dotąd chciały być takie jak mama, teraz chcą się od niej różnić. Mamy pozwolić, by w takim stroju pokazała się na mieście w imię wspierania jej niezależności? Nie, ale byłoby dobrze, gdybyśmy nie zaczynały interwencji od pogardliwej dezaprobaty: „wyglądasz jak kobieta spod latarni!” czy apodyktycznych zakazów „wyjdziesz tak po moim trupie!”.Bo córka może wyjść i nie będzie wiadomo, co zrobić? Na przykład. Idealnie byłoby, gdybyśmy potrafili w takiej sytuacji opanować emocje i możliwie spokojnym tonem zainicjować z nią rozmowę na temat tego, że nasz wygląd budzi w innych określone skojarzenia. A zbyt śmiała stylizacja może narazić na nieprzyjemne sytuacje. Można posłużyć się własnym przykładem i powiedzieć: „wiesz, jak miałam 15 lat, też się kiedyś ostro wymalowałam, wyszłam na ulicę w mini i potem jakiś mężczyzna wulgarnie mnie zaczepiał. Nie chcę, żeby ci się coś takiego przydarzyło”.Pani wierzy, że to zadziała? Jestem przekonana. Ale raczej nie tak, że córka przyzna nam rację, powie „dziękuję, mamo”, uśmiechnie się z wdzięcznością i ubierze się w coś grzecznego. Córka jednej z moich pacjentek kupiła sobie sukienkę, która składała się z czarnych majtek i stanika spiętych koronką. Gdy matka powiedziała jej kilka zdań, które wcześniej przećwiczyłyśmy w moim gabinecie, dziewczyna najpierw się nabzdyczyła: „Jasne, najlepiej, jakbym się ubierała tak nudno jak ty. Może w przeciwieństwie do ciebie mam indywidualność i chcę ją pokazać!”. Ta kobieta była już na szczęście na tyle świadoma, że nie wzięła zaczepek do siebie, tylko spokojnie obserwowała, co zrobi córka. A ona poszła do swojego pokoju, trzasnęła drzwiami, po czym wyszła ubrana w coś innego, rzucając jednak zaczepnie w stronę matki: „Pewnie jesteś zadowolona, wyglądam bez sensu, ale przecież to cię w ogóle nie obchodzi!”.Pani uważa to za wychowawczy sukces? I to spory. Z relacji matki wynikało, że jej córka nigdy potem nie ubrała się w tamtą kontrowersyjną kreację. Moim zdaniem matka skutecznie włożyła jej do głowy trochę wiedzy o tym, jak odbierają nas inni i jakie to może mieć konsekwencje. Przy okazji była na tyle mądra, że zaakceptowała jej niezadowolenie i towarzyszące mu emocje. Nastoletnie córki rzadko przyznają matkom rację wprost, to prostu nie mieści się w kanonie ich buntowniczości. Ale pomimo buzujących w nich emocji nadal są istotami refleksyjnymi. Jeśli pod wypływem naszej interwencji korygują swoje zachowanie, to znaczy, że jednak przyznały nam rację, tyle że nie bezpośrednio. Warto to docenić i nie walczyć z nimi wtedy o każde słowo. Nawet jeśli przy okazji „dla równowagi” są demonstracyjnie obrażone. Słyszałam, jak pewna nastolatka powiedziała „nie ma nic lepszego od wygranej dyskusji z dorosłymi”. Dla dorastającego dziecka często oznacza to, że do niego należy ostatnie słowo. Kiedy zna się ten mechanizm, łatwiej odpuścić, zamiast wchodzić w rolę drugiego dziecka, które koniecznie musi spuentować sprzeczkę. W przypadku nastolatek nie należy też brać wszystkiego, co mówią, do siebie. Bo czasem komunikat „jesteś najgorszą matką, jaką znam!” może oznaczać „miałam straszny dzień, pokłóciłam się z koleżanką i ona mnie teraz obgaduje”. Mama jest dla córki bezpiecznym poligonem do detonowania trudnych emocji. Nastolatki często bywają nieznośne wobec rodziców, gdy nie radzą sobie w swoim świecie. Oczywiście, idealnie byłoby, gdyby potrafiły powiedzieć „miałam trudny dzień, mamo, jestem rozdrażniona, nie chcę teraz rozmawiać z tobą o tym, że mam bałagan w pokoju, możemy później?” Ale nie mają takiej dojrzałości. Nastoletnie córki rzadko przyznają matkom rację wprost, to prostu nie mieści się w kanonie ich buntowniczości. Ale pomimo buzujących w nich emocji nadal są istotami refleksyjnymi. Co zrobić, gdy słowa córki naprawdę ranią. Niektóre nastolatki bywają okrutne. Pierwsza faza dojrzewania to odcinanie się od rodziców, druga – odpychanie ich od siebie. Wtedy dzieciaki sięgają po złośliwości, docinki. Potrafią okrutnie obgadywać rodziców przed kolegami. Ale na pocieszenie powiem, że z kolei gdy ktoś nas przy nich atakuje, potrafią nas zażarcie być tak trudno? Wszystko zależy od tego, jak interpretujemy te zachowania. Jeśli będziemy pamiętać, że to norma w tym wieku, będzie łatwiej. Ale jeśli mamy uczyć dzieci inteligencji emocjonalnej, powinniśmy tłumaczyć, że też mamy uczucia i pewne ich zachowania nas ranią. Można powiedzieć: „Było mi przykro, kiedy w ten sposób się do mnie odezwałaś. Znam się na żartach, ale ten był nieprzyjemny”. Jeżeli czujemy się tak zranieni, że trudno nam zapanować nad emocjami, można poprosić o pomoc drugiego rodzica. Niech ojciec powie córce: „Przesadziłaś, mama ugotowała tyle dobrych rzeczy, bo zaprosiłaś koleżanki, a ty jej przy nich docinałaś”. To da dziecku do myślenia. Przy takich interwencjach nie powinniśmy krzyczeć, zawstydzać ani szydzić. Pełne złości połajanki przynoszą jedynie chwilową ulgę rodzicom, ale zaogniają matkę, która w takich momentach macha ręką i mówi tylko: „głupi wiek, kiedyś jej przejdzie”. Samo może nie przejść. Świat jest pełen dorosłych, których nikt nie nauczył szanować uczuć innych. Dorastanie to nie tylko wiek, w którym nasze dzieci powinny uczyć się niezależności, ale też szacunku. Poza tym nastolatki doskonale wiedzą, kiedy przekraczają dozwolone granice, i dziwią się, gdy dorośli na to nie reagują. Jedną z najmądrzejszych rzeczy, jakie powinniśmy robić, jest stawianie im granic. Także takich, które wyznaczą, na co im pozwalamy wobec pani opowieści wynika, że dojrzewanie córek to z natury rzeczy okres burzy i naporu, ale przecież zdarzają się nastolatki ułożone, skoncentrowane na nauce, zawsze zgodne z matkami. Najczęściej tak zachowują się dzieci poddane jakiejś manipulacji, np. te, dla których matki „strasznie dużo poświęciły” i od dzieciństwa im to uświadamiają, oczekując wsparcia i dozgonnej wdzięczności. Nie wszystkie dzieci dają się wkręcić w takie manipulacje, ale niektóre im ulegają w przekonaniu, że ich matka, dla której są całym światem, nie przeżyłaby, gdyby „wycięły jakiś numer”. W takich relacjach jest dużo niewyrażonej złości, która kiedyś eksploduje, możliwe, że po latach. I egoizmu matek. Gdyby nastoletnia córka pozostała grzeczną i miłą dziewczynką, która robi tylko to, czego chce mama, nauczyłaby się głównie bezradności i bierności. W późniejszych latach nie umiałaby o siebie zawalczyć ani nikomu się przeciwstawić, bo niby skąd miałaby umieć, skoro w okresie, gdy kształtowało się jej poczucie mocy, zamiast mierzyć się z trudnymi sytuacjami, była posłuszna mamie. Matkom, dla których niezależność córek jest problemem, mówię: Wyobraźcie sobie, że wasza córka to pływaczka, wy jesteście basenem, a woda to świat. Córka chce nurkować, pluskać się, przemierzać coraz dłuższe dystanse. Interesuje ją głównie woda. Ale gdy się zmęczy, będzie się chciała przytrzymać brzegu basenu. Jeśli jednak nigdy go nie puści, w ogóle nie nauczy się pływać. W życiu jest tak samo – są okresy, gdy dzieci nas nie zauważają, a nawet odpychają, a świat koleżanek, kolegów i nowych doświadczeń przesłania wszystko. Ale w końcu przychodzi moment, gdy bardzo nas potrzebują. Pocieszające jest to, że brzegiem basenu będziemy dla nich zawsze.
Moja córka myśli, że cały dzień siedzę przed telewizorem, ale ja prowadzę intensywne życie – tańczę, chodzę na karaoke z koleżankami, spaceruję po mieście. Jest jeszcze coś, o czym nie mam odwagi powiedzieć córce. Faktem jest, że od dwóch miesięcy spotykam się z mężczyzną, który jest dziewięć lat młodszy ode mnie.
Wiecie, że ponad 80% kobiet w Polsce nosi nieprawidłowo dobrane biustonosze? Źle dobrany biustonosz w czasie laktacji może być przyczyną bolesnego zastoju czy zapalenia piersi. Niestety bielizna nie jest sferą życia, o której się sporo rozmawia czy też uczy w szkole. W naszym kraju ciągle jeszcze mało mówi się o tym że stanik to nie tylko bielizna, że często od jego doboru zależy nasza uroda, dobre samopoczucie a nawet zdrowie. W Polsce nie ma jednak trendu by mamy z córkami wybierały się do brafitterki albo uczyły jak prawidłowo dobrać biustonosz. Najczęściej mamy kupują stanik "na oko", a potem córki ze względów estetycznych w sieciówkach, niewiele się zastanawiają nad właściwym rozmiarem. Robią tak bo same nie mają świadomości wadze prawidłowego doboru, a ich córki nie przekażą tej wiedzy dalej bo same jej nie posiadły. By wyczerpująco opowiedzieć Wam jak prawidłowo wybrać oraz nosić biustonosz i jakie to ważne, zaprosiłam do współpracy brafitterkę Karolinę Sworowską. Karolina jest też mamą dkp (karmiła 22 miesiące), wie więc sporo o laktacji i stanikach do karmienia. Jak długo zajmujesz się brafittingiem? Zawodowo zajmuję się brafittingiem dwa lata, bo od takiego czasu prowadzę, z moją siostrą Joanną Franków, salon z bielizną w Poznaniu Bretelle lingerie. Ale idea brafittingu i wiedza o prawidłowym dopasowaniu stanika towarzyszy mi od zawsze. Już jako nastolatka miałam większy biust niż większość moich rówieśniczek, co oczywiście stanowiło dla mnie problem bo nie mogłam sobie kupić stanika na bazarze (nie było jeszcze wówczas sieciówek), bo na mnie nie pasowały. Więc w zasadzie już od końca podstawówki chodziłam z mamą do sklepów z bielizną, najczęściej były to triumphy gdzie właściciele posiadali większy wybór asortymentu i rozmiarów niż na bazarze. Ale i tam znalezienie stanika stanowiło wyzwanie, bo zwykle pasował jeden model albo i wcale. Problem z moim biustem był taki (co stwierdziłam dopiero po latach doświadczeń na własnym ciele), że jestem osobą małą, drobną, a mam spory biust. Oczywiście w liceum był on mniejszy, ale ja też byłam sporo szczuplejsza. I tu tkwi szkopuł – zawsze byłam drobna, co oznacza, że potrzebowałam wówczas wąskiego pewnie 60-65 obwodu stanika a większej miski. Wówczas, z dzisiejszych doświadczeń wiem, że nie była to gigantyczna miska, a pewnie zaledwie F w europejskiej rozmiarówce. A w sklepach z bielizną królowało słynne „D” jak „Duże Cycki”. A producenci bielizny wtedy (a dziś ten błąd powielają sieciówki, markety itp.) nie brali pod uwagę, że są osoby drobne z średnim i większym biustem, Stanik szyli jak sukienkę: S to wymiary takie, M do + 5cm w obwodzie, biuście, długości, potem L, XL. Tak jakby zakładając, że średnie i duże biusty mają tylko „duże” kobiety. Specjalnie używam tego słowa aby uzmysłowić Wam, że wielkość biustu w niewielkim stopniu zależy od Waszych pozostałych wymiarów ciała. Tak jak są kobiety grubsze z dużym biustem, tak są grubsze z bardzo małym, tak jak są chudzinki z dużym biustem tak są i z niewielkim, tak są i atletycznej budowy, wysportowane dziewczyny z szeroką klatką piersiową (i będą przez to mieć obwód stanika większy tak jak te „grubsze”) a na niej biust w każdym rozmiarze. Dlatego często wychodziłam nawet z osławionego triumpha bez stanika, bo nawet jako młoda dziewczyna nie byłam w stanie zaakceptować, że ze stanika, który zakładam piersi mi wypływają górą czy bokiem, a większy rozmiar jaki mi podawała ekspedientka był rozmiarem większym w obwodzie co wiązało się z tym, że mogłam się tym stanikiem obwiązać dookoła jak nie przymierzając szalikiem. Dlatego w zasadzie nie ustawałam w poszukiwaniach. Znałam wszystkie sklepy z bielizną w swoim mieście, a jak przychodziłam to Panie z troską próbowały mi coś znaleźć na swoich półkach co dałoby rade z moim biustem. Wyjeżdżając do innych miast zawsze rozglądałam się za sklepem z bielizną, a jak zaczęłam studia w Poznaniu to po pierwszych tygodniach (gdy nauczyłam się już nie zgubić :) albo szybko odnaleźć :) ) pierwsze co to szukałam sklepu ze stanikami. Były to czasy jeszcze przed „brafittingowe” w Polsce. To był ok 2002 rok. Pierwsze brafittingowe firmy z know how dotarły do nas w 2004. Największe dziś polskie firmy bieliźniarskie, wówczas najczęściej rodzinne szwalnie, szybko zrozumiały, że to jest dobry kierunek aby różnicować rozmiary staników, ich konstrukcje, testować je i rozwijać aby dobrze spełniały swoje funkcje. Proces ten trwa do teraz bo zarówno wiedza brafittingowa się poszerza, zmienia, jak i zmieniają się trendy i moda. Dlaczego dobry i prawidłowo dobrany biustonosz jest taki ważny? Bo dobrze dobrany stanik jest wygodny. I w zasadzie mogłabym na tym zdaniu skończyć odpowiedź. Nikt nie nosi na siłę niewygodnych butów, tylko dlatego, że już je kupił, i udaje, że są wygodne, nikt nie wciska na głowę czapki swojego dziecka i udaje, że jest dobra, a ze stanikiem tak robimy. Dobrze dobrany stanik jest wygodny. Jest stabilny w obwodzie więc jak mamy biust średni i większy to go ładnie unosi, a przez to odciąża nasz kręgosłup od dźwigania ciężaru, odciąża nasze barki, nie garbimy się, nie pochylamy ramion ku przodowi. Łatwiej nam unieść głowę i wyprostować plecy, a to sprawia, że krew lepiej krąży, dotlenia mózg, lepiej się nam myśli. Dotleniony organizmy produkuje więcej endorfin i mamy też lepszy humor i poczucie szczęścia. :) Małe biusty noszące stabilne obwody unikają przesuwania się stanika po ciele, a tym samym otarć, podrażnień czy wypadania biustu ze stanika. Dobrze dobrana wielkość miseczek w staniku, sprawia, że nasze piersi wyglądają estetycznie, są uniesione i utrzymane w ryzach. Dzięki temu tkanka łączna mniej się naciąga, pracuje, a więc nasz biust wolniej wiotczeje, starzeje się. Odpowiednia wielkość miseczek powoduje, że materiał okala naszą pierś i nie wypuszcza jej nad miseczką, pod pachą czy dekolcie. Odpowiednio dobrany stanik do budowy klatki piersiowej i typu sylwetki rozmiar fiszbin, gwarantuje nam, że fiszbiny nie będą ugniatać naszej piersi w żadnym miejscu i nie będą powodować chorobowych zmian w nich. Nie spowodują nam guzów, ropni, torbieli, nie zablokują czy spowolnią przepływu krwi i chłonki w piersiach, a w czasie ciąży i laktacji nie wywoła na zmian powodujących zastój pokarmu. Odpowiednio wyregulowane ramiączka nie będą nam opadać deformując kształt stanika i biustu, nie będą też się wrzynać w barki, a co za tym idzie powodować zaburzeń w bardzo unerwionej części barkowej. Czy zwykły stanik sprawdzi się w czasie laktacji? W czasie laktacji sprawdzi się stanik dobrze dobrany! Może to być jak najbardziej zwykły stanik. Zwykły oznacza taki bez specjalnego odpięcia miseczek. W czasie laktacji dobre dopasowanie stanika jest rzeczą najważniejszą dla zdrowia mamy karmiącej, dla powodzenia karmienia i często determinuje czy uda nam się karmić. A stanik do karmienia jest też zwykłym stanikiem. Bo jak najbardziej mogą go nosić mamy po zakończeniu karmienia, jeśli rozmiar biustu pozostanie taki jak w czasie laktacji i stanik nadal będzie dobrze dopasowany. Ale… staniki do karmienia zostały „wymyślone”, żeby ułatwić nam życie! Funkcją stanika do karmienia jest to, że materiał miseczki jest odpinany i dzięki temu możemy wystawić pierś na zewnątrz, a jednocześnie specjalny support łączący szelkę stanika z podstawą miseczki powoduje, że ramiączko zostaje na swoim miejscu i pozostała część stanika pozostaje nieruchoma na ciele. Najbardziej przekonujący jest moim zdaniem obraz takiej sytuacji: Zostajemy mamą, uczymy się siebie nawzajem z małym człowiekiem. Dziecię zaczyna kwilić i nie wiemy co chce. Bierzemy je na ręce lulamy (minęło dopiero 1,5 godz. od ostatniego jedzenia więc chyba nie jest jeszcze głodny…?), kwili dalej, sprawdzamy pieluszkę, przewijamy. Kwili dalej – mijają 3 minuty dzidziuś zdążył się już zniecierpliwić uderza w płacz (dodam, że dla niemowlęcia głód to ból, więc krzyczy). My w pośpiechu zdejmujemy bluzkę, szelkę stanika, trzeba zdjąć dwie, bo nie da się wyłuskać piersi z miski. Mija czas bobas już w zasadzie zaniósł się płaczem tak, że trzeba go niemal cucić. Bez bluzki, z cyckami na wierzchu nosimy go kolejne 10 minut, żeby go uspokoić. Siadamy próbujemy przystawić do piersi roztrzęsionego malucha. Kolejne 20 minut siedzimy gołe na łóżku, fotelu (albo krześle, taborecie, podłodze, w zasadzie tam gdzie było szybko i najbliżej)… Wersja gdy mamy stanik do karmienia na sobie… Dzidziuś zaczyna kwilić i nie wiemy co chce. Bierzemy na ręce lulamy (minęło dopiero 1,5 godz. od ostatniego jedzenia więc chyba nie jest jeszcze głodny…?), kwili dalej, sprawdzamy pieluszkę, przewijamy. Kwili dalej – mijają 3 minuty… bach bluzka do góry, jedną ręką odpinamy klips na szelce, miska w dół, pierś na wierzchu, bach pierś do buzi maluchowi i … już doi zadowolony :) A my unikamy bycia gołą, marznięcia, stresu wywołanego płaczem kilkutygodniowego dzieciątka itp. problemów. Kiedy kupić stanik do karmienia? Czy jest sens kupować karmnik już w ciąży, będzie on nadal prawidłowo dopasowany po porodzie? Stanik do karmienia kupujemy po porodzie. Stanik kupiony wcześniej, będzie za mały na nas w czasie laktacji. Nawet jeżeli piersi nam sporo urosły w ciąży to w czasie laktacji będą one jeszcze większe. Ponadto w ciąży potrzebujemy stanika o szerszym obwodzie niż będziemy nosić po porodzie. W ostatnim etapie ciąży żebra się rozchodzą aby w naszym wnętrzu zmieściło się dziecko i wszystkie nasze narządy wewnętrzne. Po porodzie w okresie połogu nasz organizm wraca do swoich poprzednich (lub zbliżonych) proporcji. Stanik do karmienia dobieramy kiedy laktacja nam się ustabilizuje. Jest to czas między 3 a 6 tygodniem po porodzie. Na początku laktacji nasz biust jest nabrzmiały, spuchnięty i obolały. Kiedy ten stan minie i nasz biust nabierze takiego „rytmu” laktacyjnego – pełny mleka będzie nabrzmiały, po karmieniu, pusty będzie miękki, nie bolący - wówczas jest czas na udanie się do brafitterki i dopasowanie stanika do swoich wymiarów i kształtu biustu. Na pierwsze tygodnie laktacji, kiedy biust jest nabrzmiały i bolący polecamy tzw. topy stanikowe. Są to takie delikatne bawełniane lub z nie drażniących materiałów topy, których głównym zadaniem w początkach laktacji jest ochronić biust przed podrażnieniem przez ubrania oraz podtrzymanie wkładek laktacyjnych. Zwykle posiadają one rozmiary konfekcyjne (nie stanikowe) dlatego nie dopasowujemy ich perfekcyjnie jak stanik, ale tak aby mieściły nasz biust i zapewniały mu ochronę. Jak prawidłowo dopasować rozmiar biustonosza? Odpowiedz na to pytanie byłaby długa… Każda kobieta ma inną budowę ciała, kształt biustu, wielkość biustu i potrzeby dlatego każdej w czytelniczek musiałabym odpowiedzieć osobno… Wymienię zatem tylko najważniejsze elementy na które, każda z nas musi zwracać uwagę. Już je wspominałam wcześniej ale przypomnę: stabilny obwód – zapewniający podtrzymanie 80% ciężaru naszego biustu odpowiednia wielkość miseczek - nie za małe powodujące uciekanie piersi nad miseczkę, pod pachę, pod stanikiem, nie za duże miseczki aby pierś się w nich nie przemieszczała, a co za tym idzie szybciej wiotczała czy nawet obcierała, podrażniała, odpowiednia wielkość, szerokość i rozstaw fiszbin dopasowanych do naszej budowy ciała (szeroka lub wąska klatka piersiowa) determinuje nasz komfort, zdrowie naszych piersi, występowanie lub nie zmian chorobowych, dobrze wyregulowane ramiączka, nie opadające nam z ramion, bo wówczas w zasadzie po co one? Nie podciągnięte zbyt mocno i wrzynające się w bardzo unerwioną część barkową. klipsy regulacyjne od ramiączek zawsze powinny znajdować się z tyłu stanika, na plecach. Po wyregulowaniu ich nie powinny one zachodzić na ramię aby nie ugniatać w ramię, nie wrzynać się, co może powodować bolesne dolegliwości. Jak należy się zmierzyć w biuście a jak pod biustem? To jest kolejne pytanie na które mówiłabym długo… Szczegółowo opisałam to na swojej stronie w zakładce „Jak się zmierzyć?” Ale w zasadzie wizyta u brafitterki zwalnia nas z tego skomplikowanego procesu. Ja pracując w salonie nie biegam z miarą krawiecką i nie objaśniam klientkom pomiarów z kilku powodów… Po pierwsze, samo dobranie stanika zajmuje sporo czasu a pomiary i wyjaśnianie rzeczy, które i tak każda z nas zapomni po wyjściu z salonu zajęłoby nam dodatkowy czas. Po drugie, każda firma szyje trochę inaczej i nawet ich własne tabele często rozmijają się z wymiarami produktów. Po trzecie, wolę poświęcić ten czas na uczenie Pań jak prawidłowo założyć stanik, ocenić stabilność obwodu, odpowiednio ułożyć piersi w staniku po to aby ocenić czy przymierzany stanik jest odpowiedniego rozmiaru, a następnie czy jest wygodny i jaki efekt robi z biustu. Czy biustonosz można założyć nieprawidłowo? Jak zrobić to prawidłowo? Tak, to jest jeden z podstawowych błędów popełnianych przez klientki. Pierwszy to kupowanie za małych lub za dużych rozmiarów, druga to złe ich zakładanie i noszenie. Ciężko jest mi opisać obrazowo cały proces zakładania i układania stanika bo jest to czynność typowo praktyczna. Nie jest zbyt trudna, ale wymaga na początek skupienia i pamiętania o kilku ważnych elementach. Z czasem robimy to automatycznie. Niemniej spróbuję 😊 Zakładamy stanik, zapinamy na wszystkie haftki w pionie, na ten rząd aby dawał nam stabilny obwód (nowy stanik zawsze zapinamy najluźniej i wówczas musi być stabilny, każdy materiał elastyczny z czasem dopasuje się do nas i rozciągnie wówczas mamy do dyspozycji kolejne rzędy haftek aby ten obwód zwęzić). Zakładamy ramiączka stanika i regulujemy je aby były napięte, ale nie naprężone zbyt mocno. Następnie układamy piersi w miseczkach stanika. Jedną ręką odciągamy od ciała fiszbinę pod pachą, tak aby zrobić tam miejsce na drugą dłoń. Drugą, płaską dłonią przegarniamy pierś z pleców w stronę mostka. Robimy synchroniczny ruch, w którym jedną ręką przegarniamy pierś do przodu a drugą ręką odciągamy fiszbinę ku tyłowi. Robimy to starannie tak aby całą pierś przegarnąć, wyprostować, ułożyć. Następnie poprawiamy ułożenie materiału miseczek, tak aby fiszbiny znalazły się maksymalnie u podstawy piersi, materiał miseczki był równo rozpięty na piersi, wówczas mamy pewność, że pierś właściwie wypełnia miseczkę stanika i nie wypłynie poza jej krawędź. Po jakich przesłankach poznać, że stanik nie jest prawidłowo dobrany? Te elementy, na które zwracamy uwagę przy prawidłowym doborze biustonosza, są też tymi elementami, które najczęściej mamy źle dopasowane. Podstawowym błędem jest za luźny obwód stanika. Błąd ten ma dość szeroką diagnostykę i nie jest często winą kobiet, że noszą za luźne obwody, skoro nikt im nie powiedział, że istnieją inne: Marki sieciowe nie szyją wąskich obwodów, na szczupłe kobiety i/czy z wąską klatką piersiową (tj. 60, 65 czy nawet 70), dlatego kobiety kupują obwody 75 (zamiast 65), bo takie im oferuje producent masow W związku z tym, że oferty sieciowe nie dysponują odpowiednią rozmiarówką, klientki nie wiedzą, że istnieją staniki o mniejszych obwodach i noszą za luźne, Obsługa sieciowych sklepów z bielizną nie dysponując ani wiedza, ani odpowiednim asortymentem np. większą miseczką stanika w danym obwodzie podaje „zamiennik” w postaci szerszego obwodu i wówczas miseczki w większym rozmiarze. Staniki szyte „masowo” nie uwzględniają zmiany proporcji wraz ze zmianą rozmiaru, konstrukcje są kopią jednej formy dla mniejszych i większych biustów. Za luźny obwód niesie za sobą szereg konsekwencji wizerunkowo-zdrowotnych: U kobiet z małym biustem za szeroki obwód przemieszcza się po plecach zarówno w pionie jak i poziomie – powodując otarcia. Uniesienie rąk do góry powoduje, że stanik unosi się, podjeżdża na pieś, pozwalając piersiom wypaść ze stanika dołem. U kobiet ze średnim i większym biustem stanik przemieszcza się głównie w pionie. Masa biustu ciągnie za luźny obwód ku górze w stronę karku, powstaje wówczas na plecach charakterystyczny łuk ze stanika. Biust nie podtrzymany obwodem obwisa, opada w kierunku brzucha. Konsekwencjami braku dobrego uniesienia biustu, są: Zdrowotne: szybsze wiotczenie, naciągnięcia tkanki łącznej powstawanie rozstępów; obciążenie kręgosłupa, bóle pleców, ramion, skrzywienie kręgosłupa w części szyjnej i piersiowej tzw. Wdowi garb; w za luźnym obwodzie fiszbiny nie są odpowiednio naprężone i złym ułożeniem mogą ingerować w tkankę piersi, powodując zmiany tj. guzy, ropnie, torbiele, zaburzenia w przepływie krwi, chłonki, zastoje pokarmu, zaburzenia w przepływach w obrębie węzłów chłonnych. Wizerunkowe: garbienie się; pochylona ku przodowi sylwetka zniekształcenie proporcji ciała przez „zlanie się” nie uniesionego biustu z korpusem nadanie ciężkości sylwetce, często brak wcięcia w pasie i oddzielenia biustu od brzucha złe układanie się ubrań, gdy zaszewki na biust wypadają wyżej niż jego rzeczywista wysokość Za małe miseczki stanika. Tu przyczyn też jest kilka: Brak odpowiednich rozmiarów w ofercie nieprofesjonalnych sklepów Pokutujący mit „dużego D” i małego „A” Mała miseczka stanika ma też mały łuk fiszbin, jeśli nie jest ona uszyta na nasz biust, wówczas nie leży ona w odpowiednim miejscu. Najczęściej na tkance piesi powodując uciski i wspomniane już wyżej zmiany chorobowe (tj. guzy, ropnie, torbiele, zaburzenia w przepływie krwi, chłonki, zastoje pokarmu, zaburzenia w przepływach w obrębie węzłów chłonnych).Piersi zbudowane są w większości z tkanki tłuszczowej, a ta jest tkanką miękką, która łatwo ulega przemieszczaniu. Noszenie zbyt małych miseczek powoduje ugniatanie tkanki tłuszczowej i wypychanie jej poza pierś, w okolice pach, pleców, w stronę barków. Osadzają się wówczas w charakterystyczne „bułeczki” w zgięciu rąk, jako tkanka tłuszczowa na bokach pod pachami, a nawet na plecach, na wysokości biustu. Za duże miseczki spotykam się z tym u pań z małym i bardzo małym biustem. Kupują one staniki z push-up’em, które jednocześnie mają też na nie za duże takich misek z za luźnym obwodem powoduje, że stanik przemieszcza się po ciele, może ocierać, podrażniać. Brak stabilizacji biustu powoduje szybsze wiotczenie nawet małego biustu. Zła konstrukcja miseczek jest też bardzo szeroka widywaną przeze mnie konstrukcyjną katastrofą dla biustu są staniki push-up, w których nie ma miejsca na pierś. Spoglądając na taki stanik od wewnątrz jest on gruby i niemalże płaski. Taki stanik miażdży biust. Nie powiększy go, nie uniesie i nie wyeksponuje, bo najczęściej ma zbyt szeroki obwód i wisi na biuście, zakrywając go jedynie jak jakaś (gąbczasta) forma staniki z push-up’em powiększają i eksponują małe biusty poprzez odpowiednie uniesienie małej piersi, nie ingerując w żaden sposób w nią. Zła wielkość i szerokość fiszbin zależna jest od rozmiaru miseczki stanika i od kroju stanika, szerokość fiszbin z kolei jest cechą, która mówi nam dla jakiej budowy ciała przeznaczona jest dana konstrukcja stanika. Są różne szerokości fiszbin, bo są różne szerokości klatek piersiowych. Niemniej w każdym obwodzie stanika wyróżniamy dwie kategorie budowy klatki piersiowej: wąską (normalną) i szeroką i do niej dopasowujemy krój stanika z odpowiednią konstrukcją już wspomniałam wcześniej zła szerokość i złe dopasowanie fiszbin ma przykre konsekwencje zdrowotne. Niewłaściwa długość ramiączek stanika. Złe umiejscowienie stanika powinny być delikatnie naprężone, niemniej nie naciągnięte. Nie mogą się ona wrzynać nam w po wrzynających się szelkach możemy obserwować najczęściej u kobiet z dużym biustem, które „dźwigają” swój biust na ramionach. Wynika to z tego, że posiadając duży biust noszą mocno za luźne obwody. Aby uzyskać nieco uniesienia biustu podciągają maksymalnie regulację w szelkach stanika. Niemniej po krótkim czasie, piersi zgodnie z grawitacją zmierzają w dół, te mocno naciągnięte ramiączka podążają za nimi. A że połączone są z obwodem na plecach ciągną go ku górze pleców w stronę karku (tworząc charakterystyczny łuk). Po kilkunastu minutach od założenia stanika efekt jest taki, że biust wisi poniżej swojej podstawy, nie uniesiony, ramiączka nadmiernie naciągnięte wrzynają się w barki, a za luźny obwód podjeżdża do karku – zgarniając jednocześnie tkankę tłuszczową z pleców ku górze powodując jej przemieszczanie i osadzanie się w postaci „bułek” w okolicach to zniekształceni i zaburzenie w proporcjach sylwetki. U kobiet z małym biustem obserwuję sytuację zgoła odwrotną, często w ogóle nie poprawiają regulacji ramiączek stanika. Regulacja znajduje się najniżej na szelce, a same ramiączka opadają z ramion. Nie spełniają ona wówczas żadnej funkcji, ani ozdobnej, ani sobie właściwej – dopełnienia kształtu stanika i uniesienia też że nieprofesjonalne staniki posiadają regulację stanika umiejscowioną od przodu. Jest to bardzo złe i niebezpieczne. Po pierwsze z przodu mamy niewielką przestrzeń na dobre wyregulowanie długości ramiączek. Przez co już po niewielkim wyregulowaniu ich długości klipsy regulacyjne znajdują się na barkach. A tak jak wspomniałam jest to bardzo unerwiona i wrażliwa część ciała. Drugą kwestią jest sprawa praktyczna. Kiedy plastikowa część znajduje się na ramieniu, a następnie na tym ramieniu powiesimy sobie dość ciężką torebkę lub torbę z zakupami wówczas poczujemy ból, a może się i polać krew w wyniku wbicia się i przecięcia skóry przez plastikowy klips. Usztywniane, miękkie, z fiszbinami - jaki wybrać? Wygodny 😊 To czy stanik jest miękki czy usztywniany nie ma żadnego znaczenia z punktu widzenia doboru. Każdy stanik będzie wygodny jak będzie dobrze dobrany. Czy z fiszbinami? Jak najbardziej! I w zasadzie tylko konstrukcje z fiszbinami zapewniają dobre podtrzymanie, uniesienie i efektowny kształt. Staniki bez fiszbin lub topy stosujemy - jak wspomniałam wcześniej - na samym początku laktacji, kiedy nasz biust jest bolący i wrażliwy i kiedy jeszcze nie „ustalił” się jego właściwy rozmiar. Potem takie top lub stanik spokojnie może nam służyć do spania, by w nocy podtrzymać nam wkładki laktacyjne. Jakie błędy podczas doboru biustonosza popełniają kobiety, zwłaszcza przyszłe oraz karmiące mamy? Są to, te wszystkie rzeczy które omówiłam wyżej. W telegraficznym skrócie podstawowe błędy to: za luźny obwód, za mała miseczka, za wąskie (czasem za szerokie) fiszbiny źle wyregulowane ramiączka stanika i za wysoko podciągnięty klips do regulacji. Dla kobiet w ciąży i karmiących ma to szczególne znaczenie i szczególnie jest to niebezpieczne. Laktacja jest dla biustu czasem, w którym pełni on funkcję do jakiej został stworzony przez naturę. Piersi są nam potrzebne do wykarmienia potomstwa. Więc jest to czas dla biustu najważniejszy i najtrudniejszy. Ciąża to z kolei czas, kiedy nasz organizmy przygotowuje swoje narządy mleczne do funkcji wykarmienie potomstwa. Zachodzą w nim w tym czasie największe zmiany fizjologiczne, fizyczne i hormonalne. Dlatego tak ważne jest aby w tym czasie życia dać piersią największy komfort. Zmieniający się rozmiar w połączeniu z procesami zachodzącymi w piersiach obliguje nas do właściwego o nie dbania. Wraz ze zmieniającym się rozmiarem musimy zmienić noszony stanik. Na każdym etapie ciąży, kiedy czujemy, że nasz biust zmienia się musimy nosić odpowiedni rozmiar stanika. Za mały stanik będzie powodować uciski piersi i ich ból, podrażnienie, ale co ważniejsze może powodować zaburzenia w przepływie krwi, odpływie chłonki z tkanek piersi. W naczyniach mlecznych krąży już wówczas mleko, uciski mogą powodować już wówczas jego zastoje, guzy i mikro urazy, które mogą dać o sobie znać np. dopiero po porodzie, kiedy pojawi się laktacja. Przytkane, pozwężane naczynia mleczne nie będą w stanie prowadzić odpowiedniej ilości mleka, będą się zatykać a tym samym powodować zastoje pokarmu, czasem ropne zmiany, które usuwa się chirurgicznie. Takie zmiany powstałe już w ciąży mogą determinować w zasadzie to czy „uda” nam się właściwie „rozkręcić” laktację i karmić nasze dziecko naturalnie. A od tego jak będziemy dbali o nasz biust w czasie laktacji (właściwa szerokość fiszbin, właściwa wielkość miseczek i właściwe podtrzymanie biustu), zależy w jakiej kondycji nasz biust pozostanie po zakończeniu karmienia. Jeśli nie zadbamy o właściwe podtrzymanie biustu szybciej mam wiotczeje, postawną rozstępy, tkanka łączna mocno pracująca w czasie laktacji straci na jędrności i nie wróci do właściwej kondycji. Zdanie, które usłyszałam ostatnio od Pauliny Holtz na spotkaniu „Świadome mamy” doskonale obrazuje wagę brafittingu w okresie laktacji: "Nasze biusty nie są w gorszej czy złej kondycji dlatego, że karmimy piersią, są w gorszej kondycji .bo o nie niewłaściwie dbamy!" Pierwszy stanik, kiedy mamy powinny się wybrać z córką do brafitterki i wybrać pierwszy stanik? Kiedy udać się z pierwszą wizytą do brafitterki musisz określić wspólnie ze swoją córką. Zwykle jest to moment, kiedy córka chce schować swój biust pod mogącymi przebijać ubraniami, albo czuje dolegliwości bólowe lub dyskomfort podczas ruchu. Nastolatki, podobnie jak nas dorosłe kobiety, obowiązują takie same zasady doboru biustonosza. Wszystkie zasady prawidłowego dopasowania powinny być zachowane, aby młody, rosnący biust nie doznawał od początku niepotrzebnych urazów czy ucisków. Oczywiście trzeba dbać o to, aby zmieniać stanik wraz z powiększaniem się biustu, wzrostem czy rozrostem klatki piersiowej. Nie ma przeciwwskazań do noszenia biustonosza z fiszbinami czy usztywnianego. Jest to kwestia indywidualna, jeśli nieprzyzwyczajonej młodej kobiecie będą przeszkadzać fiszbiny jak najbardziej może wybrać model bez fiszbin. I tak najczęściej się dzieje bo rosnący biust to często bolący biust. Natomiast jeśli biust osiąga już wielkość w brafittingu określaną jako średnią i dużą (od miseczek ok F wzwyż), zaleca się noszenie dobrze podtrzymującą konstrukcję stanika, która odciąży kręgosłup młodej kobiecie, zapewni jej dobre podtrzymanie i komfort. Ważną rzeczą dla młodych kobiet jest też używanie stanika sportowego. Młode dziewczyny uprawiają sport choćby na lekcjach wychowania fizycznego, dobrze jest aby nosiły staniki sportowe, które unieruchomią ich biust i nie pozwolą na jego ruch, zapobiegając dolegliwością bólowym i zapewniając komfort. Drgania odczuwalne w piersiach podczas skoków, jazdy konnej czy biegów mogą być uciążliwe, nieprzyjemne i mogą potęgować dolegliwości bólowe związane ze wzrostem piersi. Zabierając córkę do brafitterki uczysz ją prawidłowych nawyków. Od pierwszego stanika będzie wiedzieć jak wygląda prawidłowo dobrany stanik, jak go zakładać i nosić. Nauczy się rozpoznawać kiedy już jej (albo innych dziewcząt) stanik będzie niedopasowany, mogący wyrządzić krzywdę. Nie będzie popełniać błędów, które mogą w przyszłości mieć wpływ na jej zdrowie. Mam nadzieję, że Karolina odpowiedziała na większość nurtujących Was pytań. postaramy się na nie odpowiedzieć. Karolina będzie też gościem na jednym ze spotkań Instytutu Bliskości i tam również chętnie odpowie na Wasze pytania, więc jeśli jesteście z Poznania to zapraszam do śledzenia grupy Instytut Bliskości oraz fanpage Instrukcję Poproszę A jakie wy macie doświadczenia z doborem staników? Korzystacie z pomocy brafitterki? Dajcie koniecznie znać w komentarzu Pozdrawiam, Zaiana PS Wiem, że czytają mnie też blogerki, może podejmiecie wyzwanie i rozpoczniecie wraz ze mną akcję #zdroweładnepiersi promującą właściwe dobieranie staników, korzystanie z pomocy brafitterek, które przecież w większości sklepów są darmowe. Razem możemy wiele zdziałać! Mamy głos w sieci, który trudno zagłuszyć! Co wy na to? Wasz Udział może polegać na opisaniu swoich doświadczeń z brafittingiem albo jeśli dotychczas nie korzystałaś to wybierz się do dobrej brafitterki i opisz to doświadczenie, możesz też przeprowadzić wywiad wolna reka. Proszę tylko byś napisała skąd pomysł o akcji, czyli oznaczyła mojego bloga lub fanpage na facebooku i użyła hasztagu #zdroweładnepiersi "Podobał Ci się ten post? Daj mi o tym znać i napisz w komentarzu. Jeśli dołączysz do obserwatorów na blogu, będziesz informowany na bieżąco o nowych wpisach. Będzie mi również niezmiernie miło jeśli polubisz mój fanpage na Facebooku i Instagramie. "
WPHUB. 21.05.2023 13:46, aktualizacja 21.05.2023 14:05. Weszła do sklepu bez stanika. Klientce puściły nerwy. 257. Influencerka Chiara King należy do grupy dziewczyn, które nie noszą stanika. Przyznała, że spotyka się z różnymi reakcjami. Nie wszyscy rozumieją jej wybór.
Strony 1 Zaloguj się lub zarejestruj by napisać odpowiedź 1 2012-10-13 00:24:20 Basia550 Niewinne początki Nieaktywny Zarejestrowany: 2012-10-13 Posty: 1 Temat: Nie wiem co dzieje się z moją córką, pomóżcie!!!Potrzebuję Drogie Panie natychmiastowej porady! Długo zastanawiałam się, gdzie szukać pomocy i postanowiłam, że najpierw poszukam jej na jakimś forum. Otóż od niedawna zaczęło się coś dziwnego dziać z moją córką. Ma 16 lat zawsze była ułożoną i spokojną dziewczyną, dobrze się uczyła i nigdy z mężem na nią nie narzekaliśmy. Od jakichś dwóch miesięcy kompletnie się zmieniła. Mało z nami rozmawia a kiedyś zawsze o wszystkim nam mówiła, radziła się nas, miło spędzaliśmy czas a obecnie nie da się z nią normalnie porozmawiać. Odpowiada pół zdaniem, czasami wybucha i w nerwach zaczyna na nas krzyczeć z byle powodu. Zrobiła się strasznie nerwowa i wybuchowa a nigdy taka nie była, nie daje się przytulić, nie spędza z nami w ogóle czasu tylko w swoim pokoju. Ostatnio widziałam, że płakała a kiedy zapytałam co się stało to WYGONIŁA MNIE Z POKOJU. We wtorek zostaąłm wezwana do szkoły bo nawyzywała kolegów i wdała się z nimi w szarpaninę a kiedy nauczycielka i Pani woźna próbowała ich uspokoić to rowniez i ich zwyzywala. Nie powiedzialam o tym mężowi, bo byłoby kolejne armageddon a tego nie chce. Probuje z nia porozmawiac, jakos dotrzec do niej ale ona zupelnie mnie nie slucha, zamknela sie kompletnie. Ciagle chodzi smutna a jak nie smutna to zdenerwowana, zauwazylam ze z nikim sie nie koleguje, przestala gdziekolwiek wychodzic, rzadko widze ja z telefonem w reku a wszystko zaczelo sie jak wrocila z wakacji od mojej siostry. Nie wiem juz co mam robic i co mowic, mam dosc uspokajania meza i usprawiedliwiania jej zachowania dorastaniem i burza hormonow, bo to co wyczynia raczej nie kwalifikuje się do trudnego dorastania. Ona cos uklrywa i to widze ale nie potrafie z niej tego wyciagnac. Podejrzewam najgorsze. Naczytalam sie artykulow i teraz rozne wersje chodza mi po glowie. Chodzi mi o gwalt, molestowanie? Tylko u licha nie wiem kto moglby sie na tych wakacjach czegos takiego dopuscic, nie wiem co mam robic. Blagam pomozcie! Jesli sa na forum takie osoby, bardzo prosze napiszcie co sadzicie o jej zachowaniu. Musze jeszcze napisac ze zrobila sie ponadto bardzo wstydliwa. Kiedys bylysmy sobie bardzo bliskie, kiedy wchodzilam do jej pokoju normalnie paradowala w bieliznie, przebierala sie przy mnie i nigdy nie miala zadnych blokad a teraz jest jeden wielki krzyk, do tego zrobila sie na NIE i kiedy nawet w zartach chce ja przytulic to mnie odtrąca. czekam na rychłe odpowiedzi. Pozdrawiam!! 2 Odpowiedź przez Cyngli 2012-10-13 09:34:17 Cyngli Gość Netkobiet Odp: Nie wiem co dzieje się z moją córką, pomóżcie!!! Wiesz, tu niekoniecznie musi chodzić o gwałt, zachowanie może być spowodowane burzą hormonów, zmianą towarzystwa na gorsze, żebyś zadzwoniła do siostry - skoro po powrocie od niej zaczęły się kłopoty z córką. Wypytaj ją, czy czegoś nie zauważyła - może że powinnaś dać córce trochę czasu, zapewniać o tym, że ją kochasz bez względu na wszystko, bądź cierpliwa - może Ci się i trzymam kciuki 3 Odpowiedź przez diana45 2012-10-13 10:21:18 diana45 Przyjaciółka Forum Nieaktywny Zarejestrowany: 2012-03-02 Posty: 1,107 Odp: Nie wiem co dzieje się z moją córką, pomóżcie!!!Prawdę mówiąc,nie widzę w zachowaniu córki jakichś bardzo dziwnych się przebierałaś przy mamie w wieku 16lat?bo ja nie,nasz 12-latek też już zamyka dokładnie drzwi,poza tym wszystko na nie i nie znaczy że takie zachowania też określić jasne zasady i za wykroczenia dawać kary,szlaban na wyjście czy na trudnym wiekiem powodem że chodzi smutna może być miłość siłę z niej niczego nie wyciągniesz,możesz po prostu i cierpliwości życzę 4 Odpowiedź przez mortisha 2012-10-13 10:57:17 Ostatnio edytowany przez mortisha (2012-10-13 11:00:32) mortisha Przyjaciółka Forum Nieaktywny Zarejestrowany: 2012-10-04 Posty: 2,607 Wiek: Odp: Nie wiem co dzieje się z moją córką, pomóżcie!!! Jak czytam takie tematy to az mi ciarki przechodzą, co nas moze czekać za kilka lat //Nie pozwalaj jej na krzyki do ciebie,zwlaszcza jak piszesz w nerwach z byle powodu wybucha i tobie sie obrytwa, stanowczo sprzeciwiaj sie takim że zatajasz przed twoim mezem córki zachowania jakie ciebie nie pokoi to jest karygodny błąd,i tobie sie dostanie bure(slusznie) Mąż jako członek rodziny ma rowniez obowiązek brac czynny udzial w sytuacjach problemowych, kryzysowych ,i musisz miec wsparcie a corka niech widzi ze ojciec trzyma twoją strone i chcecie we dwoje jej pomóc,tylko musi sie otworzyćNa tych wakacjach mozliwe ze cos sie wydarzyło,moze zaszla w ciąze?moze sie nieszczesliwie bez wzajemnosci zakochała? nie bede tutaj zbednie gdybac, bo zarówno małolata moze nadzwyczajniej przechodzi bunt nastolatki,lecz musisz uzbroic sie w cierpliwosc, ale nie pokazuj że tolerujesz i akceptyujesz jej bójki w szkole, jakies moze wagary,czy brak szacunku do was,Wybierz sie do ped szkolnego,lub do psychologa wspolnie razem z córką i dzialac jak rodzina, a nie odpychac meza od takich problemowych sytuacji, bo jak nie daj boze cos dowie sie nie od ciebie,to kobieto nawet sobie sprawy mozesz nie zdawac,jakie pretensje bedzie mial prawo miec do ciebie że zatajałas te informacje przed nachalnosc twojej osoby nie jest wskazana, ale pozostawienie dziewczyny sam na sam z takimi wahaniami emocji i humorami równiez nie jest dobrym pomysłem, bo jakby nie patrzec, nie możesz pokazac uleglej postawy,ona musi widziec ze w razie jakiegos problemu na tyle jestescie silni by jej pomócSama równiez mam sporo problemów z dzieckiem(mimo ze okres dojrzewania jeszcze troche przed nią)ale dobrze wiem,że jakby pozostawilo sie bez naszej rekacji jej zachowania,to by była katastrofa,wlasnie przez biernosc do jakiej dopuscić nie mozna, lecz upierdliwym czy napastliwym tez nie mozna być,trzeba wyczuć tą granice 5 Odpowiedź przez maria-89 2012-10-21 09:01:08 maria-89 Dobry Duszek Forum Nieaktywny Zawód: copywriter Zarejestrowany: 2012-08-04 Posty: 125 Wiek: 23 Odp: Nie wiem co dzieje się z moją córką, pomóżcie!!!A ja bym radziła pomoc u specjalisty, nawet w jej szkole bądź w najbliższej poradni psychologiczno-pedagogicznej. Z tego co piszesz z nią za bardzo kontaktu w tej chwili złapać się nie da. Bałabym sie czekać, bo gwałt to ostateczność, ale cholera wie, czy coś się niue stało. Specjaliści wiedzą, co robić w takich sytuacjach, zwłaszcza na miejscu matki, z którą dziecko rozmawiać nie chce. Trzymam mocno kciuki! 6 Odpowiedź przez Artemida 2012-10-21 11:27:13 Artemida Przyjaciółka Forum Nieaktywny Zarejestrowany: 2012-07-28 Posty: 1,433 Wiek: 48 Odp: Nie wiem co dzieje się z moją córką, pomóżcie!!! Zbyt nagle się to zaczęło. I zbyt późno. Może jest zakochana, może w ciąży, może ktoś jej zrobił krzywdę a może nic z tych rzeczy - nie wiemy. Telefon do siostry i rozmowa z wychowawczynią, psychologiem i pedagogiem szkolnym. Oni po to są. "Egoizm nie polega na tym, że się żyje jak chce, lecz na żądaniu od innych, by żyli tak, jak my chcemy" - Oscar Wilde "Wszystko jest trudne, nim stanie się proste" - Margaret Fuller 7 Odpowiedź przez Ojciecpiotr 2012-10-21 12:01:25 Ostatnio edytowany przez Ojciecpiotr (2012-10-21 12:03:00) Ojciecpiotr Wróżka Zębuszka Nieaktywny Zarejestrowany: 2011-09-18 Posty: 1,721 Odp: Nie wiem co dzieje się z moją córką, pomóżcie!!!Porozmawiaj z siostrą. Sprawdź smsy i maile córki. Nie naciskaj córki na rozmowę. Możesz jej tylko powiedzieć, że ją kochacie i cokolwiek się nie wydarzy to jesteście przy wakacjach coś musiało się stać. Może wujek ma coś z tym wspólnego? 8 Odpowiedź przez nomoreagain 2012-10-21 12:03:22 nomoreagain Net-Facet Nieaktywny Zawód: Morderca marzeń Zarejestrowany: 2012-09-29 Posty: 60 Wiek: milenium Odp: Nie wiem co dzieje się z moją córką, pomóżcie!!!telefon do siostry i długa wnikliwa rozmowa z nią powinna rzucić trochę światła na temat. 9 Odpowiedź przez Szpileczka 2012-10-21 12:10:46 Szpileczka Przyjaciółka Forum Nieaktywny Zarejestrowany: 2012-10-17 Posty: 564 Odp: Nie wiem co dzieje się z moją córką, pomóżcie!!!ja tez bym sie wybrala do specjalisty. jakiegos psychologa. ale najpierw ty sama. ja nie chce cie straszyc ale jednak cos sie stalo na tych wakacjach. ona ma objawy nadluzycia seksualnego. nie mowie od razu o gwalcie. to moglo byc rowniez tak ze np. zakochala sie, przespala sie z chlopakiem i ten ja rzucil. mogla sie poczuc wykorzystana. zwlaszcza ze jest bardzo mloda a wiemy chyba wszystkie ze w tym wieku wiele z nas wierzylo w milosc jak z bajki. zauwaz ze w szkole wyzywala chlopakow i szarpala sie z nimi jesli wczesniej tego nie robila moze byc tak ze ma w sobie nienawisc do plci przeciwnej. porozmawiaj o jej zachowaniu z psychologiem ale moze lepiej nie szkolnym. i najwazniejsze zawsze ja wspieraj. oczywiscie moze przesadzam ale wizyta u psychologa nie zaszkodzi. sprobuj znalezc takiego ktory pracuje z mlodzieza. 10 Odpowiedź przez Nirvanka87 2012-10-21 18:20:34 Nirvanka87 Przyjaciółka Forum Nieaktywny Zarejestrowany: 2012-08-20 Posty: 4,049 Odp: Nie wiem co dzieje się z moją córką, pomóżcie!!! Możemy tylko gdybać co się stało. Jednak zastanawia mnie, dlaczego poszarpała się z kolegami i koleżankami z klasy. Może rzeczywiście coś się stało na wakacjach (niekoniecznie gwałt, ciąża, ale fakt, skoro wcześniej nie miała problemów z "cielesnością" to coś z tych rzeczy mogło się przytrafić.), Ja bym obstawiała, że to co się zdarzyło na wakacjach jakoś wypłynęło w szkole. Może Twoja córka coś zrobiła (to może być wszystko np. przespała sie z jakimś chłopakiem na wakacjach) i powiedziała o tym koleżankom, po czym klasa zaczęła ją w jakiś sposób napiętnować. Wtedy jej zachowanie miałoby uzasadnienie (nie mylić z usprawiedliwieniem)I jeszcze jedno, nie idź do pedagoga szkolnego, ani nauczycieli, będzie jeszcze gorzej. Zorganizuj jej wizytę u jakiegoś innego pedagoga, psychologa. Odrodziłam się na nowo, miałam duszę kryształowąLecz znów, i znów i znów kolorów szukam 11 Odpowiedź przez lenkaa22 2012-10-21 19:38:05 lenkaa22 Netbabeczka Nieaktywny Zarejestrowany: 2011-02-24 Posty: 492 Odp: Nie wiem co dzieje się z moją córką, pomóżcie!!!Ile by nie miala lat to jednak mimo mimo wszystko cos się dzieje i nie mozna byc temu obojętnym. Myślę że spokojna rozmowa byłaby dobra albo rozmowa z psychologiem. Nie mozna zostawiać tego tak i mowic że to taki wiek... Kazdy ma problemy a nastolatki miewają je większe niż niejeden dorosły bo wiek niekoniecznie ma znaczenie 12 Odpowiedź przez Owadzik91 2012-10-21 20:00:54 Owadzik91 Przyjaciółka Forum Nieaktywny Zarejestrowany: 2012-01-11 Posty: 3,499 Wiek: 1991 r. Odp: Nie wiem co dzieje się z moją córką, pomóżcie!!! ja też myślę, że rozmowa z siostra jest OBOWIĄZKOWA. może ona dostrzegła coś? ...dążąc do szczęścia.... 13 Odpowiedź przez karo77 2012-10-22 00:29:32 karo77 Powoli się zadomawiam Nieaktywny Zarejestrowany: 2012-09-13 Posty: 55 Wiek: 24 Odp: Nie wiem co dzieje się z moją córką, pomóżcie!!! Ojciecpiotr napisał/a:Porozmawiaj z siostrą. Sprawdź smsy i maile córki. Nie naciskaj córki na rozmowę. Możesz jej tylko powiedzieć, że ją kochacie i cokolwiek się nie wydarzy to jesteście przy wakacjach coś musiało się stać. Może wujek ma coś z tym wspólnego?Raczej na maila jest hasło, a sprawdzać smsy, hmm to trochę nie bardzo, to się ociera o brak zaufania i inwigilację! 14 Odpowiedź przez Ojciecpiotr 2012-10-22 07:48:09 Ojciecpiotr Wróżka Zębuszka Nieaktywny Zarejestrowany: 2011-09-18 Posty: 1,721 Odp: Nie wiem co dzieje się z moją córką, pomóżcie!!!A masz do niej zaufanie widząc co się dzieje? Jak się wydarzy tragedia to będziesz mogła powiedzieć sobie, że zrobiłaś wszystko by jej zapobiec? 15 Odpowiedź przez klarek 2012-10-22 21:20:49 Ostatnio edytowany przez klarek (2012-10-22 21:21:51) klarek Net-facet Nieaktywny Zarejestrowany: 2012-03-28 Posty: 896 Wiek: 52 Odp: Nie wiem co dzieje się z moją córką, pomóżcie!!!Najpierw spokojna rozmowa z mężem. Nerwowy, nie nerwowy przy córce ma być spokojny. Ma być dla ciebie ramieniem, a i córka powinna zobaczyć was spokojnymi. Rozmowa z siostrą. Potem może z mężem do psychologa. A dopiero na koniec działania z córką. 16 Odpowiedź przez edzia7410 2012-11-09 15:03:45 Ostatnio edytowany przez edzia7410 (2012-11-09 15:05:55) edzia7410 Niewinne początki Nieaktywny Zarejestrowany: 2012-11-09 Posty: 1 Odp: Nie wiem co dzieje się z moją córką, pomóżcie!!!DROGIE PANIE JA TEŻ POTRZEBUJE POMOCY ODNOŚNIE MOJEJ CÓRKI MA 15,5 ROKU CHODZI DO GIMNAZJUM DO TRZECIEJ KLASY OSTATNIO NIE MOGĘ SOBIE Z NIĄ PORADZIĆ ZROBIŁA SIE OPRYSKLIWA CHAMSKA WULGARNA W SZKOLE PYSKUJE STRASZNIE NERWOWA I WYBUCHOWA W SZKOLE STRASZNIE SIE OPUŚCIŁA JEST ZAGROŻONA Z TRZECH PRZEDMIOTÓW BOJĘ SIE ŻE JAK TAK DALEJ PÓJDZIE TO MOŻE ZAPOMNIEĆ O JAKIMKOLWIEK LICEUM CZY TECHNIKUM ŻE POZOSTANIE JEJ JEDYNIE ZAWODÓWKA NIE WIEM JAK JEJ POMÓC JAK DO NIEJ DOTRZEĆ CO ZROBIĆ BY Z POWROTEM BYŁA MILA LICZYŁA SIE Z NAUCZYCIELAMI I ZACZĘŁA SIĘ UCZYĆ BY BYŁA TAKA JAK DAWNIEJ ZROZPACZONA MAMA 17 Odpowiedź przez PłomiennaLena 2012-11-09 15:20:40 PłomiennaLena Przyjaciółka Forum Nieaktywny Zawód: Uczeń Zarejestrowany: 2011-12-25 Posty: 510 Wiek: Niespełna 22 :D Odp: Nie wiem co dzieje się z moją córką, pomóżcie!!!Niewiele 'dziwnego' w jej zachowaniu widze. bo gdybym 16lat zycia spedzała z rodzicami nawet w wolnym czasie to również zbuntowałabym się ze skrajności w skrajnosc. W wieku 16lat również płacze się z błahych spraw - nauka, złe wspomnienie itp. Jednak skoro jestes zaniepokojona... Moze w szkole ktos jej dokucza? 18 Odpowiedź przez Tango 2012-11-09 15:38:46 Tango Net-facet Nieaktywny Zarejestrowany: 2012-01-09 Posty: 398 Wiek: 50 Odp: Nie wiem co dzieje się z moją córką, pomóżcie!!! karo77 napisał/a:Ojciecpiotr napisał/a:Porozmawiaj z siostrą. Sprawdź smsy i maile córki. Nie naciskaj córki na rozmowę. Możesz jej tylko powiedzieć, że ją kochacie i cokolwiek się nie wydarzy to jesteście przy wakacjach coś musiało się stać. Może wujek ma coś z tym wspólnego?Raczej na maila jest hasło, a sprawdzać smsy, hmm to trochę nie bardzo, to się ociera o brak zaufania i inwigilację!Ona ma 16 lat i obowiązkiem rodziców jest kontrolowanie co ona robi ba i mają do tego prawo oczywiscie jezeli nic się nie dzieje jełzi nie ma żadnych sygnałów to trzeba po prostu bacznie obserwowac ale jełżi są tak niepokojące sygnały jak tu , to rodzicie powinni interweniować są sposoby aby monitorowac pocznanie dzieci w internecie 19 Odpowiedź przez mortisha 2012-11-09 15:48:41 mortisha Przyjaciółka Forum Nieaktywny Zarejestrowany: 2012-10-04 Posty: 2,607 Wiek: Odp: Nie wiem co dzieje się z moją córką, pomóżcie!!! edzia7410 napisał/a:DROGIE PANIE JA TEŻ POTRZEBUJE POMOCY ODNOŚNIE MOJEJ CÓRKI MA 15,5 ROKU CHODZI DO GIMNAZJUM DO TRZECIEJ KLASY OSTATNIO NIE MOGĘ SOBIE Z NIĄ PORADZIĆ ZROBIŁA SIE OPRYSKLIWA CHAMSKA WULGARNA W SZKOLE PYSKUJE STRASZNIE NERWOWA I WYBUCHOWA W SZKOLE STRASZNIE SIE OPUŚCIŁA JEST ZAGROŻONA Z TRZECH PRZEDMIOTÓW BOJĘ SIE ŻE JAK TAK DALEJ PÓJDZIE TO MOŻE ZAPOMNIEĆ O JAKIMKOLWIEK LICEUM CZY TECHNIKUM ŻE POZOSTANIE JEJ JEDYNIE ZAWODÓWKA NIE WIEM JAK JEJ POMÓC JAK DO NIEJ DOTRZEĆ CO ZROBIĆ BY Z POWROTEM BYŁA MILA LICZYŁA SIE Z NAUCZYCIELAMI I ZACZĘŁA SIĘ UCZYĆ BY BYŁA TAKA JAK DAWNIEJ ZROZPACZONA MAMAedzia7410"-jak zagrozona z 3 przedmiotow jak dopierosam początek Listopada???!!Zagrozenia sie wystawia na koniec I dopiero wtedy bedziesz wiedziec z ilu ma zagrożenia zrospaczona mamo Nie pisz Capsem bo sie to zle do zachowania,owszem jak kazdy ma prawo miec zly dzien,zły humor,ale musisz jej wpoic zasade,że nie ma prawa odreagowywac swoich zloscli na chyba,ze ty jej dalas taki wzór,wiec to juz takie łatwe nie bedzie ,jesli młoda widzi,że ty rowniez w chwili zlosci na innych swoje nerwy pokazujesz,no to tak nie mozna, bo jestes jej przewodnikiem,autorytetem w zachowaniu,z ktorego ma brac przykladJestes jej matką i oczekujesz dziala w drugą samo z nauczycielami, jak ma jakies do nich zastrzezenia (a nie zamierzam stawac murem za wszystkimi, bo wiem jak niektorzy mają odchyły i potrafią zgnebic)to z problemem ma sie udac do ciebie i razem bedziecie starać sie rozmowa, i jeszce raz rozmowa , w ktorej ustalacie zasady i pokaż ,że jesteś skora do pomocy,wysluchania jej rozsterek,co ją zlosci, ale nie bedziesz tolerowac chamskiego,beszczelnego stosunku do Ciebie,bo zato bedą wyciągane konsekwencjeProsta zasada:Ja nie wylewam swoich nerwow,frustracji na ciebie, a Ty na mnie też nie rób samodyscyplina musi być u kazdego zakodowana 20 Odpowiedź przez PłomiennaLena 2012-11-09 16:13:41 PłomiennaLena Przyjaciółka Forum Nieaktywny Zawód: Uczeń Zarejestrowany: 2011-12-25 Posty: 510 Wiek: Niespełna 22 :D Odp: Nie wiem co dzieje się z moją córką, pomóżcie!!! Wiecie co? Studiuje pedagogikę od jakiegos czasu rowzazamy nad detrminantami ludzkiego zachowania. W zasadzie podobna rzecz ma miejsce w tym temacie. Ja - wychowałam sie jak to mowie 'sama' - sama wyznaczyłam sobie normy i morale. Jednak idąc dalej zrozumiałam iz wychowalam sie na zasadzie przekory. Po co to pisze?Moi rodzice sa 'niefajni' a wy jestescie z (twojego opisu wynika) 'zafajni'. Organizacja czasu, wychuchanie, etykieta 'grzecznej dziewczynki'. Niestety ale to mija - adolescent potrzebuje wiekszej swobody - wiadomo, ze trzeba pilnowac, ale i ufac. Czytanie smsow?! To dla nastolatka zbrodnia. Wiedz ze jesli sie o tym dowie - nie powie ci nic. Te zachowania sa normalne, acz moga sugeorwac problemy np z kolegami czy chłopakiem...Na twoim miejscu zrobiłabym tak - wtedy gdy nie płacze/nie jest zła wpasc na chwile do pokoju do niej (zapukac!) dac młodej np extra 5 dych mowiac ze moze by w sb skoczyla na 'szoping z kumpela' a potem zaproponuj ze zrobisz jej ulubiony deser. I po jej reakcji bd mozna coś mowic;) 21 Odpowiedź przez Nirvanka87 2012-11-09 17:06:43 Nirvanka87 Przyjaciółka Forum Nieaktywny Zarejestrowany: 2012-08-20 Posty: 4,049 Odp: Nie wiem co dzieje się z moją córką, pomóżcie!!! PłomiennaLena napisał/a:Wiecie co? Studiuje pedagogikę od jakiegos czasu rowzazamy nad detrminantami ludzkiego zachowania. W zasadzie podobna rzecz ma miejsce w tym temacie. Ja - wychowałam sie jak to mowie 'sama' - sama wyznaczyłam sobie normy i morale. Jednak idąc dalej zrozumiałam iz wychowalam sie na zasadzie przekory. Po co to pisze?Moi rodzice sa 'niefajni' a wy jestescie z (twojego opisu wynika) 'zafajni'. Organizacja czasu, wychuchanie, etykieta 'grzecznej dziewczynki'. Niestety ale to mija - adolescent potrzebuje wiekszej swobody - wiadomo, ze trzeba pilnowac, ale i ufac. Czytanie smsow?! To dla nastolatka zbrodnia. Wiedz ze jesli sie o tym dowie - nie powie ci nic. Te zachowania sa normalne, acz moga sugeorwac problemy np z kolegami czy chłopakiem...Na twoim miejscu zrobiłabym tak - wtedy gdy nie płacze/nie jest zła wpasc na chwile do pokoju do niej (zapukac!) dac młodej np extra 5 dych mowiac ze moze by w sb skoczyla na 'szoping z kumpela' a potem zaproponuj ze zrobisz jej ulubiony deser. I po jej reakcji bd mozna coś mowic;)Skoro studiujesz pedagogikę, zapewne miałaś podstawy psychologii. Dawanie pieniędzy w takiej sytuacji doprowadzi tylko do tego, że córka częściej będzie się źle zachowywała, by mamusia ją w ten sposób pocieszała. wyniknie to albo z wyrachowania, albo (odniesienie do psychologii) ze wzmocnienia bodźca. Bodziec zainteresowanie, wzmocnienie- pieniądze, reakcja- zacznie z siebie robić ofiarę, która należy w ten sposób że naprawdę dzieje się z nią coś nie tak, ma jakiś problem, to skąd możemy wiedzieć na co wyda te pieniądze? Może na narkotyki, może ktoś ją szantażuje i na to pójdą pierwszego roku nie jest odpowiednim specjalistą, żeby dawać takie rady. Owszem rady może dawać, ale nie ""szpanować"" jaką to wielką wiedzę posiada. Na pedagogice w większości poznasz tysiąc pięćset teorii, których i tak nie zrozumiesz, i które do niczego Ci się nie przydadzą. Wiem, bo sama studiowałam i studiuję i jeszcze jedno, podstawą do udzielania rad jest wiedza, drugą składową jest etyka. Ja nigdy nie radziłam nikomu niczego opierając się jedynie na kierunku studiów. Na razie je skończ, a potem rzucaj "adolescentami"Podstawą wypowiadania się na forum polskim jest wypowiadanie się po polsku, w naszym pięknym języku istnieją takie literki jak ą, ę, ó itp Odrodziłam się na nowo, miałam duszę kryształowąLecz znów, i znów i znów kolorów szukam 22 Odpowiedź przez ewelina20 2012-11-09 17:25:27 ewelina20 Przyjaciółka Forum Nieaktywny Zarejestrowany: 2011-01-25 Posty: 1,723 Wiek: 22 Odp: Nie wiem co dzieje się z moją córką, pomóżcie!!! Dziewczyna poprostu na wakacjach się zakochała i prawdopodobnie chłopak ją odrzucił .Ja w jej wieku tak samo się zachowywałam z powodu nie szczęśliwych " miłosci" córka nic ci nie powie będzie kryła to w minie,nie prędko ale minie gdy pojawi się nowe uczucie zobaczysz Nadia 2770kg 52cm 23 Odpowiedź przez mortisha 2012-11-09 17:31:38 mortisha Przyjaciółka Forum Nieaktywny Zarejestrowany: 2012-10-04 Posty: 2,607 Wiek: Odp: Nie wiem co dzieje się z moją córką, pomóżcie!!!Nirvanka87"- juz nie badz taka cięta do studentki pedagogiki:) Patrz na jej wiek,i mozna wywnioskowac,że to dopiero pierwszy rok, i ledwo pierwszy miesiąc minąl studiów, wiec troche wyrozumialosci 24 Odpowiedź przez ola914 2012-11-10 08:30:41 ola914 Na razie czysta sympatia Nieaktywny Zarejestrowany: 2012-11-08 Posty: 21 Odp: Nie wiem co dzieje się z moją córką, pomóżcie!!! Jak czytam posty typu mój syn mnie bije, córka krzyczy. Aż włosy dęba stają. Jak tak w ogóle można. Osobiście pochodzę z dysfunkcyjnej rodziny, ale wracając do czasów przed wyfrunięcięm z domu nie potrafię wyobrazić sobie, że podnoszę głos na mamę... W twarz od razu za samo otworzenie ust. Gdzie są czasy kiedy dzieci jadły w kuchni, jak się najadły to wypad na podwórko, stół był stołem dla dorosłych... Matka wystarczyło, że spojrzała się i wiedziałam co mam robić.... Czyńmy ten świat lepszym... Kochajmy i dajmy się kochać... 25 Odpowiedź przez ola914 2012-11-10 08:40:46 ola914 Na razie czysta sympatia Nieaktywny Zarejestrowany: 2012-11-08 Posty: 21 Odp: Nie wiem co dzieje się z moją córką, pomóżcie!!! PłomiennaLena napisał/a:Wiecie co? Studiuje pedagogikę od jakiegos czasu rowzazamy nad detrminantami ludzkiego zachowania. W zasadzie podobna rzecz ma miejsce w tym temacie. Ja - wychowałam sie jak to mowie 'sama' - sama wyznaczyłam sobie normy i morale. Jednak idąc dalej zrozumiałam iz wychowalam sie na zasadzie przekory. Po co to pisze?Moi rodzice sa 'niefajni' a wy jestescie z (twojego opisu wynika) 'zafajni'. Organizacja czasu, wychuchanie, etykieta 'grzecznej dziewczynki'. Niestety ale to mija - adolescent potrzebuje wiekszej swobody - wiadomo, ze trzeba pilnowac, ale i ufac. Czytanie smsow?! To dla nastolatka zbrodnia. Wiedz ze jesli sie o tym dowie - nie powie ci nic. Te zachowania sa normalne, acz moga sugeorwac problemy np z kolegami czy chłopakiem...Na twoim miejscu zrobiłabym tak - wtedy gdy nie płacze/nie jest zła wpasc na chwile do pokoju do niej (zapukac!) dac młodej np extra 5 dych mowiac ze moze by w sb skoczyla na 'szoping z kumpela' a potem zaproponuj ze zrobisz jej ulubiony deser. I po jej reakcji bd mozna coś mowic;)Noo, na pewno przekupstwem zdziała cudeńka... jak za magiczną różdżką..Szlaban, kontrola zeszytów, komitywa z wychowawczynią, zero przyjemności, odrabianie lekcji z aniołem stróżem nad spodoba się? Proszę bardzo droga wolna, szukaj pracy dokładaj do życia i jest ok. Ale za 10 lat nie przychodź, że bez wykształcenia jesteś, nie masz na chleb i to moja może chora ta wypowiedź jest, no ale taka moja opinia. Czyńmy ten świat lepszym... Kochajmy i dajmy się kochać... 26 Odpowiedź przez bulinka_1969 2012-11-10 11:21:25 bulinka_1969 Przyjaciółka Forum Nieaktywny Zarejestrowany: 2012-10-18 Posty: 7,713 Odp: Nie wiem co dzieje się z moją córką, pomóżcie!!! Nie da się przeskoczyć buntu nastolatków! Uwierzcie mi mam ich trójkę:13,15,17 co,że pójdzie do jak wciśniesz Ją na siłę do technikum i bunt się nie skończy,to może zostać z niczym?Mam w rodzinie dwa takie przypadki:chłopak nie miał ochoty na do ją skończył odzyskał równowagę do pracy i do na studia jedne,potem do lepszej pracy i wspinał się po tej chwili ma 30 w Polsce w Warszawie w swoim przypadek:Chłopak wprawdzie poszedł do liceum,wepchnięty tam na uczył się,a z klasy do klasy zdawał dzięki matury sobie po prostu sobie rok przerwy i tej chwilima już dwa zawody,które zdobywa w policealnych szkołach,dobrą pracę i wciąż się jedno:nic na z zaś naprawę nie wiesz co dalej robić najpierw sama idź po poradę do specjalisty,a On Ci powie,czy wizyta z dzieckiem jest jeszcze jedno:karami,krzykiem nic nie jeszcze bardziej od Was się i jeszcze raz rozmowa choćby 100 razy nic nie dało,to w końcu się zakorzeni. "Nigdy nie walcz o przyjaźń. O fałszywą nie warto, o prawdziwą nie trzeba." 27 Odpowiedź przez Nirvanka87 2012-11-10 16:16:56 Nirvanka87 Przyjaciółka Forum Nieaktywny Zarejestrowany: 2012-08-20 Posty: 4,049 Odp: Nie wiem co dzieje się z moją córką, pomóżcie!!! mortisha napisał/a:Nirvanka87"- juz nie badz taka cięta do studentki pedagogiki:) Patrz na jej wiek,i mozna wywnioskowac,że to dopiero pierwszy rok, i ledwo pierwszy miesiąc minąl studiów, wiec troche wyrozumialosci Nie jestem cięta na studentki, ani na studentki pedagogiki, tylko na ludzi, którzy wymądrzają się, bo liznęli minimalne minimum wiedzy na dany temat. Na dodatek potem uważają się za znawców i twierdzą, ze przekupstwo (jak to określiła ola) nie dość, że jest rozwiązaniem problemu to na dokładkę potwierdzonym przez pedagogikę czy nie mam dzieci nie wiem co można zrobić w takim przypadku. Naiwnie się łudzę, że ja wychowam dzieci w taki sposób, że jak dorosną to będą mi ufać i nie przydarzą mi się takowe atrakcje. Oczywiście to moje pobożne życzenia Ponieważ sie nie znam, nie mam pomysłu. na rozwiązanie problemu, napisałam jedynie co mogło być przyczyną takiego zachowania Odrodziłam się na nowo, miałam duszę kryształowąLecz znów, i znów i znów kolorów szukam 28 Odpowiedź przez PłomiennaLena 2012-11-11 17:02:27 PłomiennaLena Przyjaciółka Forum Nieaktywny Zawód: Uczeń Zarejestrowany: 2011-12-25 Posty: 510 Wiek: Niespełna 22 :D Odp: Nie wiem co dzieje się z moją córką, pomóżcie!!! bla bla bla. Nie rozumiecie. cala teorie nt co się z nia dziać moze pisalam w zgodzie z tym czego się zachowania to natomiast z własnych doswiadczeń jako nastolatki. I nie o przekupstwo chodzi a o jej reakcje - czy spotka sie z kolezanka czy wyda na to na co matka poprosi itp. ale dooobra - po 20 świat wygląda pewno uzywanie polskich znakow jest dopuszczalne przez netykiete. 29 Odpowiedź przez Kiesta 2013-03-28 19:36:13 Kiesta Zbanowany Nieaktywny Zarejestrowany: 2013-03-28 Posty: 1 Odp: Nie wiem co dzieje się z moją córką, pomóżcie!!!Sama mam 13 lat, i wiem co to znaczy ; twoja corka po prostu dorasta, i wszystko ja drazni. Nie probuj jej przytulic, bo wtedy poczuje sie zaklopotana, i zrobi wszystko, by to zatuszowac, zacznie wrzeszczec ze nie jest dzieckiem UDAWAJ brak zainteresowania, rzucaj jakies inteligentne slowa, rzadko sie odzywaj. Mozesz zostawic jakas ladna rzecz na jej biurku. Strony 1 Zaloguj się lub zarejestruj by napisać odpowiedź Problem jest w tym, że strasznie nie lubie nosić stanika- czuje sie w nim jak w jakiejś zbroi. Czy to jest jakiś przymus by go nosić? Mieszkam obok szkoły i jak mam WF to po prostu idę na przerwie i go zakładam, ale poza tym to nie noszę i teraz wszystkie-moja mama, siostra i dziewczyny mówią mi że powinnam już nosić stanik cały Niektórzy producenci twierdzą, że po kilku tygodniach w dobrym staniku biust jędrnieje i odżywa Dla pani 80 C. Już wybieram kilka modeli. Córka – 65, miska G – słyszy klientka z nastolatką. – Ale ja noszę 85 B. Jak to G dla córki, przecież ona nie ma takiego dużego biustu? – kobieta oburza się z niedowierzaniem. Zasłaniają kotary w przymierzalni z naręczem staników, niedługo potem słychać z jednej kabiny zdziwiony głos: – Pasuje, idealnie, no wie pani, nie przypuszczałabym. A z drugiej: – Mamuś, miska jest OK, stanik super, ten w kropki też! Widać, że panie są w tym sklepie z bielizną pierwszy raz, za każdym następnym nie dziwią się fachowej ocenie ich biustów przez właścicielkę i sprzedawczynię, panią Małgorzatę. Drobna kobieta z burzą loków i małym biustem od 11 lat fascynuje się bielizną, zwłaszcza – stanikami. Od dziewięciu lat prowadzi w Opolu swój sklep z polską bielizną młodzieżową, damską, męską. – Zakochałam się w bieliźnie i dzielę się tą moją miłością. Mam w sklepie 4 tys. modeli biustonoszy i wrażenie, że ciągle jakichś mi brakuje – wyjaśnia. – Mogę śmiało powiedzieć, że jestem żywym przykładem na to, iż kobieta o małym biuście może wiele zrobić dla kobiet z dużymi piersiami – śmieje się 30-letnia Małgorzata Kazimierczyk. O bieliźnie może mówić godzinami, wciąż z tym samym błyskiem w oczach. Kiedyś polscy producenci, a na rynku liczy się dziś dziesiątka, organizowali szkolenia, kursy, edukowali sprzedawców. – Poznawaliśmy materiały, modele, zasady konstrukcji stanika, najdrobniejsze szczegóły znane tylko wtajemniczonym i dawniej – gorseciarkom – mówi Małgorzata Kazimierczyk. Wzięła udział w wielu takich szkoleniach i spotkaniach z doświadczonymi konstruktorami oraz lekarzami. Jest partnerem dla producentów. Przyjaźnią się, wymieniają doświadczeniami, wspólnie starają się wprowadzać nowe produkty, choćby na podstawie sugestii i ankiet klientów. – Sprzedawca powinien wiedzieć wszystko o tych wyjątkowych dla komfortu, zdrowia i samopoczucia kobiety elementach odzieży. Nie koszula najbliższa ciału, ale bielizna. To ona “opiekuje się” najdelikatniejszymi częściami ciała i jest w kontakcie z nimi, nosi dziewczęce piersi, które dopiero się formują, może pomóc we właściwym, zdrowym i bezpiecznym kształtowaniu młodych biustów. Biustonosz dba o piersi kobiet w ciąży i mam karmiących, a to wyzwanie i odpowiedzialność, właściwy i piękny może pomóc w odzyskaniu poczucia kobiecości i bezpieczeństwa Amazonkom – wylicza z pasją pani Małgorzata. Kobiety wciąż “kupują metkami”, nie zwracają uwagi na konstrukcję, materiały, formaty, czyli wielkość biustonosza, więc tak naprawdę na swój komfort i zdrowie. Biustonosz przecież to nie tylko względy estetyczne. Klientkom brakuje wiedzy, a mają biustonoszowe przyzwyczajenia – w wielkiej mierze złe. Pokutują czasy, gdy do wyboru były miski A, B, C, obwody od 70 cm, a zagraniczne marki były symbolem luksusu; matki często przekazują takie poglądy córkom. Równocześnie szybko pojawiły się i utrwaliły złe przyzwyczajenia: zakupy tanich chińskich biustonoszy na targach, stoiskach, “na oko”. – Mało mówi się o zależności właściwie dobranego biustonosza i zdrowia, komfortu kobiety. Szacuję, że jedynie 15% moich klientek wie dokładnie, jakich biustonoszy szuka, a jakich na pewno nigdy nie założy. Trudno szukać czegoś, o czym nie wie się, że istnieje – stwierdza pani Małgorzata. Dla potrzeb producentów wyróżnia się trzy typy biustów: mały, średni i duży oraz trzy rodzaje ciężkości piersi – szczególnie ten czynnik, bardzo indywidualny, ma wpływ na rodzaj biustonoszy, szerokość ramiączek czy sposób konstruowania misek. Różne są też typy kształtów i formy piersi. Istotne, by pamiętać, że kształt i wielkość piersi nie pozostają w związku z ciężkością: średnie piersi mogą być ciężkie, a wielki biust wcale bardzo ciężki być nie musi. – Klientka przed zakupem powinna wiedzieć trzy rzeczy: czy chce format biustonosza dekoltowy, półdekoltowy, czy zabudowany, czyli powinna wiedzieć, do jakiego dekoltu będzie go nosić. Czy ma być stanik gładki, czy z elementami haftu? Czasem trzeba iść na kompromis, bo niektóre konstrukcje są nie do wykonania z wyłącznie gładkich materiałów. I po trzecie – jaki efekt optyczny chce uzyskać. Czy piersi mają wyglądać naturalnie, czy być lekko podniesione, czyli push up lub superpush up. Resztę powinien wiedzieć sprzedawca – podpowiada spec od biustonoszy. Piersi w niebezpieczeństwie Powtarza często, że “stanik to nie bluzka, nie dopasuje się”. – Niewłaściwie dobrany biustonosz może deformować piersi, nawet zagrozić życiu. Rok temu przyszła do mnie klientka po wylewie spowodowanym noszeniem niewłaściwego biustonosza przez lata. Przy dużym, ciężkim biuście staniki niewłaściwie dzieliły obciążenie na klatkę piersiową i kręgosłup. Zbyt szerokie w obwodzie, cały ciężar przerzucały na przód, uciskając jednocześnie na krzyżowo-piersiową część kręgosłupa, blokując dopływ krwi. Szczęśliwie klientka wyszła z tego – przestrzega właścicielka sklepu z bielizną. Miski A,B,C przeszły już do historii, w ciągu ostatnich 10 lat widać zmianę w budowie dziewcząt – duże miski biustonoszy przy małym obwodzie pod biustem to dziś norma. Dziś 12-latki noszą rozmiary E, F, przy wąskim obwodzie pod biustem – od 60 cm. Dawniejszy rozmiar 70 jako najniższy przeszedł do historii. – Przy ciężkich biustach i jednocześnie drobnej budowie zachwiane są proporcje. Szczupła dziewczyna z dużymi piersiami przy niewłaściwym biustonoszu obciąża kręgosłup, deformuje rosnące piersi. Dziś nie odczuwa bólu kręgów szyjnych, nie widzi jeszcze ostatecznego kształtu piersi, ale jako 30-latka będzie wiedziała, o czym mówię – wyjaśnia pani Małgorzata. Sama właściwy biustonosz włożyła 11 lat temu, więc we właściwym momencie dla rozwoju piersi. Biust formuje się do 25. roku życia, na jego kształt, jędrność i ułożenie można mieć wpływ do wieku lat 30. Później biustonosze mogą dbać o estetykę piersi, niektórzy producenci twierdzą, że po kilku tygodniach w dobrym biustonoszu biust jędrnieje i odżywa. Panią Małgorzatę bardzo poruszyło, kiedy w jednym z popularnych programów telewizyjnych usłyszała, że nie można w Polsce dobrać biustonosza. Wysłała opinię twórcom programu i… dostała zaproszenie do studia. – Faktem jest, że rozrzut rozmiarowy kobiecych biustów się powiększył. Zaczyna się od A, kończy zaś na J, pod biustem od 60 do 135. I to wszystko można znaleźć u dobrych polskich producentów, w dobrych sklepach – mówi pani Małgorzata. Nie ma w jej sklepie szans na zakup minimizerów, czyli staników pomniejszających optycznie piersi. – Sprzedawałam je przez jakiś czas, dopóki nie dowiedziałam się, jak są niebezpieczne – przyznaje kobieta. Wykrój na pierś jest dwukrotnie mniejszy niż jej rozmiar, potwornie naciskają na pierś. – Wnętrze jest zazwyczaj stylonowe, pierś nie oddycha, poci się. Dłuższe noszenie takich “pras” może prowadzić do deformacji, chorób, blokad we właściwym dopływie krwi, zmian skórnych. Duże piersi to nie wstyd ani nieszczęście, ale młode dziewczyny mają z nimi problem. Są jeszcze nakładki na piersi, w wielu rodzajach, stosowane wówczas, kiedy biustonosz byłby widoczny przy noszonej kreacji. – Bywają wyłożone bawełną, ale często silikon bezpośrednio zasysa pierś jak superglue. Biustonosz w ogóle nie powinien być blisko sutka, jednego z najdelikatniejszych punktów ciała kobiety. Taka nakładka może powodować infekcje, zapalenia sutka – wyjaśnia pani Małgorzata. Wycofała je również ze swojego asortymentu. Ramiączko – niby nic, a na nim utrzymuje się pierś. Zbyt wąskie mogą powodować napięcie mięśni i bóle głowy, uciskają bowiem mięsień czworoboczny, przechodzący przez ramiona i górną część pleców, stąd mogą pojawić się bóle szyi i głowy. Kazimierczyk: – Trudno je dobrać, dlatego producenci najczęściej stosują 10-12 mm, nie zależą tyle od rozmiaru, ile od ciężkości piersi. Można je przepiąć, zmienić, jeśli są zbyt wąskie. Ramiączka są tym elementem biustonosza, który najszybciej się zużywa. “Nie” tanim stanikom z drugiej ręki Lekarze i fachowi sprzedawcy tłumaczą, że fiszbiny w biustonoszu nie przyczyniają się do powstania raka piersi, to mit. – Fiszbina musi być dobrana do rozmiaru piersi, kształtu, kierunku wzrostu i nie uciskać piersi. Jeśli piersi są blisko – to typowe np. dla Murzynek – fiszbiny są okrągłe. Jeśli biust rośnie “spod pachy”, fiszbiny kształtują się bardziej do środka, by zmusić piersi do schodzenia się – wyjaśnia ekspertka. Z doświadczenia konstruktorów biustonoszy wynika, że większość Polek ma piersi bardziej “na zewnątrz”. Co można zrobić dla piersi dojrzałych, ukształtowanych? – Kobieta w każdym wieku może wyglądać w biustonoszu naturalnie, pięknie, właściwy może stać się jej drugą skórą. Niektóre panie z miłości do biustonoszy i bielizny czekają na nowości i mają ich po kilkanaście – wylicza właścicielka sklepu z bielizną, której klientki mają od 8 do 89 lat. Małgorzata Kazimierczyk pozwala sobie czasem na eksperymenty z klientkami: pani szukającej znanej zachodniej marki zaproponowała model, który sama zwykle nosi. Klientka po włożeniu go ze zdziwieniem przyznała, że piersi mogą wyglądać piękniej. Czasem panie przychodzą po najdroższe biustonosze, bo chcą się dopieścić. – Cena nie może być kategorią w doborze. U mnie można kupić biustonosze od 24 zł do 170 zł. Pech chce, że te nieco tańsze leżą najlepiej na paniach, które chcą wydać dużo – śmieje się. Przy tej okazji warto dodać, że w żadnym wypadku nie powinno się nosić biustonoszy po kimś. – Kryzys może usprawiedliwiać takie pomysły, ale nikt nie ma identycznych piersi, noszenie po mamie czy koleżance, podobnie jak zakupy biustonoszy i bielizny w lumpeksach to nie są dobre rozwiązania – przekonuje pani Małgorzata. Podobnie jak zakupy tanich chińskich staników. – Nie porywajmy się na superpromocje sieciowe, nie tylko zresztą bielizny. To tanie produkcje pod różnymi logo i silna reklama. Nic nowego nie mówię, te tanie materiały, z których robione są staniki za grosze, na targach sprzedawane nawet za kilka złotych, mogą być rakotwórcze i deformować piersi – przestrzega. Polskie produkty nie ustępują zaś zachodnim znanym z przaśnych czasów, których synonimem jest Triumph. – Nasi producenci są wspaniali! Biustonosze są oryginalne, piękne, szyte z tych samych materiałów, z jakich szyją w Niemczech, Francji czy we Włoszech. Są wytrzymałe na wychodzenie fiszbin, zresztą firmowe biustonosze mają gwarancję jak każdy produkt. Ważne, że polskie firmy inwestują w nowe wzory, wprowadzają nowe rozmiary. Kiedy zaczęłam pracować, miseczki kończyły się na E. Razem z moimi klientkami wpłynęłyśmy na rozszerzenie rozmiarów do J – podkreśla Małgorzata Kazimierczyk. Przyznaje tylko, że produkty mają małą reklamę, ale coś za coś. Samanta, Corin, Konrad, Alles… Markowy biustonosz wystarczy z pewnością na rok, dwa, czasem na dłużej. Podstawowy zestaw każdej kobiety to przynajmniej dwa biustonosze. Mamy i Amazonki Piersi kobiece w różnych okresach życia pełnią różne funkcje, nie tylko estetyczne. Kiedy kobieta przygotowuje się do bycia matką, jej piersi w ciąży jędrnieją, pięknieją, niektórzy uważają, że wówczas są najwspanialsze. Ten czas jest ograniczony. Dobry stanik może dać komfort kobietom w ciąży, uchronić piersi przed zmianami kształtu, często wystarczy jeden na całą ciążę. – Musi być uszyty z delikatnych, niepodrażniających tkanin, z elastyczną testowaną fiszbiną, nieuciskający. Przy dużych piersiach zaleca się spanie w biustonoszach bezfiszbinowych – informuje Małgorzata Kazimierczyk, która jest mamą trzyletniego Oskara. Mamy karmiące mają wybór antybakteryjnych, higienicznych i bardzo kobiecych biustonoszy, z wygodnymi odpięciami do karmienia. Wiele wzorów pozwala im czuć się bezpiecznie ze ssącym maluchem, świeżo i komfortowo dla siebie, a dla partnera – seksownie. Podobnie – Amazonki. – Zależy mi na tym, by również one czuły się jak najpiękniejsze i przychodziły do normalnych sklepów z bielizną, a nie do sklepów medycznych jak po nogę. Współpracuję z opolskim oddziałem pań po mastektomii, z radością obserwujemy, jak powstają fasony bezpieczne dla protezy piersi i dla pozostałej piersi, którą od razu po operacji należy utrzymywać we właściwym stanie. Jesteśmy kobietami, rozumiemy swoje potrzeby – cieszy się ta drobna kobieta o dziewczęcej urodzie i wielkiej energii. W katalogu jednej z firm, seria Medibra, wystąpiły cztery odważne panie, Amazonki, pokazując, jakie są kobiece i zmysłowe w dobrej bieliźnie… Kto kupuje dziś biustonosze? – Mamy z córkami, córki z ojcami, dziewczyny z chłopakami, sami chłopcy i mężczyźni dla swoich pań. Nauczyłam panów, żeby przychodzili ze zdjęciem ukochanych, rozpoznaję moje klientki i wiem, co zaproponować, albo oceniam nieznajome i w 80% trafiam w rozmiar i gust – podsumowuje Małgorzata Kazimierczyk. Bez cienia udawania przyznaje, że biustonosze to jej miłość. _________________________ Biustonosz ma być dopasowany rozmiarem pod biustem, wielkością i kształtem miski i fiszbiny do indywidualnych walorów piersi. Długość ramiączek ma wyrażać naturalny tzw. stan każdej pani. Szerokość ramiączek musi być dobrana do ciężkości piersi. Właściwie dobrana miseczka biustonosza nie może uciskać sutków. Zapięcie zawsze na środku kręgosłupa, przód i boki biustonosza powinny kierować się ku górze, tył i zapięcie w dół. Podobne wpisy
\n \n \nmoja córka nie nosi stanika
aktualizacja 20.07.2023 13:21. 28-latka nie miała stanika w restauracji. Skandaliczna reakcja kelnerki. 84. Kaylah Ingemi miała świętować urodziny w jednej z restauracji znajdujących się w Massachusetts. Kobieta została zawstydzona przez pracowników lokalu, którzy postanowili jej wytknąć, że nie założyła stanika.
Porady naszych EkspertówMoja córka we wrześniu skończyła 7 lat. Już od 6 roku życia córka dosłownie chwali się, że nosi stanik i go pokazuje (innym dzieciom, moim znajomym). Jestem tym faktem mocno zażenowany, a przede wszystkim obawiam się, że to przejaw przedwczesnej \"seksualizacji\". Nie mam możliwości rozmowy, wpłynięcia na matkę, u której córka zamieszkuje, a szkoła publiczna, do której córka uczęszcza uważa, że to sprawa prywatna rodziców. Proszę o poradę, ewentualnie wskazanie jakiejś literatury, abym może mógł przekazać ją matce. Czy mogę oczekiwać od szkoły włączenia się w problem bo uważam, że to też element edukacji. Finalnie może przekładać się na wyniki w nauce, prawidłowy rozwój dziecka. Piotr Szanowny Panie, wydaje się, że w tym przypadku bardzo ważna jest ustalenie wspólnego sposobu postępowania wraz z matką dziecka. Chodzi tu o dobro dziecka, więc współpraca obojga rodziców to podstawa. Mówi o tym również prawo polskie, wedle którego naczelną zasadą wszystkich działań powinna być właśnie dobro dziecka. Może Pan skorzystać z możliwości ustalenia spotkania i rozmowy z matką dziecka w terenowym oddziale Komitetu Ochrony Praw Dziecka lub w lokalnym centrum mediacji rodzinnych. Jeżeli jedno z rodziców nie zgadza się na współpracę, to decyzję o takim spotkaniu może wydać Sąd Rodzinny. Szkoła ma obowiązek współpracy z rodzicami uczniów. Pracownicy szkoły są więc zobligowani do udzielenia wsparcia, jeżeli ma Pan taką potrzebę. Podczas rozmowy z wychowawcą klasy lub z dyrektorem szkoły można wnioskować o zorganizowanie spotkań dla dziecka z psychologiem szkolnym lub pedagogiem szkolnym. Rodzice równiez mogą brać udział w takich konsultacjach. Jeżeli chodzi o literaturę na temat seksualności dzieci to mogę polecić książkę "Jestem dziewczynką, jestem chłopcem" autorstwa Moniki Zielonej-Jenek i Aleksandry Chodeckiej lub „Bocian czy kapusta? Jak rozmawiać z dziećmi o seksie" autorstwa S. C. Atkins. Z poważaniem, Wiktoria Jaciubek Portal ma przyjemność współpracować z gronem ekspertów, jednak często problemy wymagają pilnej lub dodatkowej porady medycznej. nie ponosi żadnych konsekwencji wynikających z zastosowania informacji zawartych w niniejszym serwisie. Zalecamy bezpośredni kontakt ze specjalistą w celu konsultacji danego problemu. Po zgłoszeniu pytania, zostanie ono po akceptacji redakcji umieszczone wraz z odpowiedzią konkretnego eksperta.
VSw3c. 419 454 492 488 178 431 478 204 268

moja córka nie nosi stanika