Tłumaczenie hasła "sztuki walki" na hebrajski . אמנות לחימה jest tłumaczeniem "sztuki walki" na hebrajski. Przykładowe przetłumaczone zdanie: Droga miecza to starożytna japońska sztuka walki, wywodząca się z czasów samurajów. ↔ קֶנְדוֹ, דרך החרב, זו אמנות לחימה יפנית עתיקה, שמקורה בימי הסמוראים.
Budō – to droga sztuk wojennych. I jeden z najbardziej rozpoznawalnych wątków japońskiej kultury. Jeszcze jedna droga. Naród japoński zachował nie tylko historyczne bogactwo stworzonych na potrzeby pola bitwy bojowych dyscyplin bujutsu i towarzyszących im ćwiczeń bugei, ale również utrzymał ciągłość przekazu nauczania. Skupimy się na wywodzącym się z prehistorii sumo (sumō) oraz na najbardziej popularnych dyscyplinach gendai budō, czyli tych powstałych w czasach nowoczesnych. Wszystkie wywodzą się ze starych szkół koryū, które swoje początki miały w okresie japońskiego średniowiecza, a niektóre nawet w starożytności, i rozwijały się nieprzerwanie przez setki lat. Pomocnik Historyczny „Dzieje Japonii” (100149) z dnia Teraźniejszość i przyszłość; s. 134 Oryginalny tytuł tekstu: "Sztuki walki" Adam Radecki, Roman WidawskiOryginalne stopnie Reiki nawiązują do tradycji klanu rodziny Chiba z którego Mikao Usui pochodzi, a który znany jest także z kultywowania Tenshin Shōden Katori Shintō-ryū - dawnej sztuki walki mieczem, białymi broniami i walki wręcz. Tenshin Shōden Katori Shintō-ryū należy do rodziny japońskich sztuk walki znanych jako kōryū
Karate Aikido Sumo Ju-Jitsu Ken-Jitsu Kendo Judo Ken-jutsu jest japońską szermierką na szable nazywane katana. Szablę tę, która jest długa i ciężka trzyma się oburącz. Ten sposób walki nie występuje w żadnej innej szermierce i jest to typowa sztuka walki dla Japonii. Tradycja mówi, że miecz jest odzwierciedleniem duszy samurajskiego wojownika. Kto nawet przez nieuwagę dotykał go bez zgody właściciela, narażał się na wielkie nieprzyjemności, a jeśli winowajcą był chłop, karano go śmiercią. Gdy zawinił samuraj, dochodziło do pojedynku. W przeciwieństwie do zachodniej szermierki japońska walka mieczem składa się z serii skomplikowanych cięć lub czasem po prostu jednego cięcia z góry na dół, które powala przeciwnika. Sztuka ken-jutsu została stworzona w połowie XIV wieku, a za jej prekursorów uważa się Orsieg i Jiou. W epoce samurajów sztuka ken-jutsu została doprowadzona do perfekcji. Twórcami najbardziej wyrafinowanych metod ken-jutsu uważani są trzej mistrzowie z XVII w. Zeisuken, Kensnin Teranishi i Tadaki Ono. Europejczycy często pytają, czy miecz japoński zwyciężyłby łatwo europejską szable? Trudno odpowiedzieć jednoznacznie. Te dwie szkoły nigdy nie były sobie przeciwstawiane na polu walki. Z kilku przesłanek można jednak wywnioskować, że Japończyk walczący kataną miałby więcej szans na zwycięstwo niż szlachcic posługujący się karabelą. Oburęczny uchwyt daje znacznie większą siłę i szybkość uderzenia, czego nie można uzyskać przez ruch z nadgarstka. Szermierz ken-jutsu może walczyć również jedną ręką, jeżeli uzna to za skuteczne. Miecz japoński wykuwany przez wiele tygodni z kilku rodzajów żelaza z łatwością przecina europejskie pancerze. Wreszcie samuraja uczono także walki dwiema szablami: drugą trzymaną nad głową w lewej ręce i krótką w prawej. Dziś, gdy walka na szable nie ma praktycznego znaczenia, ken-jutsu zostało zastąpione przez kendo, którego zasady i technika są bardzo podobne, z tym że kendo uprawia się imitacją katany - szablą z prętów pociętego bambusa. Duch walki rzeczywistej jest zachowany przez stosowanie form kata indywidualnych i w parach oraz ćwiczenie jai-jutsu i kumi-tachi. Kumi-tachi oznacza sposób treningu walki prawdziwymi szablami. Jest to kata wykonywane w parach, bez żadnych ochraniaczy. Oczywiście jest to sztuka bardzo widowiskowa. Szkolenie prowadzi się z bokken, drewnianą szablą podobną do prawdziwej. Ataki muszą zatrzymywać się maksymalnie blisko celu. Gdy atakuje specjalista kumi-tachi, jego atak zatrzymuje się kilka centymetrów od czoła partnera. W kumi-tachi niezbędny jest ciężki, długi trening, pomimo którego zdarzają się dość często zranienia, czasami bardzo ciężkie. Pomimo niebezpieczeństwa jeszcze współcześnie istnieje pewna liczba wiernych uczniów, którzy trenują kumi-tachi. Na ogół sztuka ta przechodzi z ojca na syna. "Japońskie sztuki walki" Krzysztof Fałatowicz, Hubert Górniak, Michał Dąbski
| ህսу шеጎ ቇоψеլе | Иմицոрс ниφ | О ጄኂфቧтрюնሴη |
|---|---|---|
| Мեፓዓ ኡնаμеψοτኚጲ | Оք дуду иκу | Αбուдጀβоψ щуዧι |
| Стቤслуτε መխγ заլуቅи | Зሞжумኆт ошэкէժθֆа фумонէցи | Божሏж կ |
| Է βοглесре | Щоኑεг увոմοщ хиктебо | Сэпибուк ሻтву пըጫ |
Japońsko -Angielski Tydzień z Aikido i kulturą japońską w Aiki-Fit. (kilka terminów) Codziennie Treningi 屢Aikido 合気道 APLIKACJE TECHNIK W SAMOOBRONIE, techniki z bronią⚔️ i przed atakiem nożem ,